Resulullah, görünce Cennetin tamamını,
Bir de görmek istedi Cehennem azabını.

Buyurdu ki: Mirac’da, altıncı kat göküne,
Geldik Cebrail ile Cehennemin önüne.

İçeriye girerek, gördüm o azapları.
Ki, lisanla anlatmak mümkün değil onları.

Orada bir heybetli melek gördüm içerde.
Hiç öyle ulu melek görmemiştim bir yerde.

Dağlar gibi ateşler çıkıyordu ağzından.
Dumanlar fışkırırdı burnuyla boğazından.

Korku geldi kalbime gördüğümde ben onu.
Sual ettim Cibril’den onun kim olduğunu.

Dedi ki: (Bu, Malik’tir, burasıdır hep yeri.
Ve asla gülmemiştir halk olunandan beri.)

Ben dedim ki: (Ey Malik, bir ricam vardır senden.
Cehennemin içini göster bana tamamen.)

Dedi: (Ya Resulallah, baş üstüne bu emrin.
Lakin onu görmeye tahammül edemezsin.)

Sonra kalktı ve açtı Cehennem kapısını.
Ve gösterdi alt alta yedi tabakasını.

Baktım, her tabakada artar azap ve elem.
Birinci tabakaya (Cehennem) denir ki hem.

Azabının şiddeti, hepsinden azdır fakat.
Bu dünya ateşinden ziyadedir kat be kat.

İkinci, (Sair) dir ki, bu dahi çok sıcaktır.
Burada, yahudiler azap olunacaktır.

Üçüncü tabakanın adına (Sakar) derler.
Azap görür burada hıristiyan kimseler.

Dördüncü, (Cahim)dir ki, begayet şiddetlidir.
Güneş ve yıldızlara tapanların yeridir.

Sonra, (Hutame)dir ki beşinci tabaka da.
Budist ve mecusiler azap görür burada.

Altıncı tabakası, (Lazy) ki, sıcaktır pek.
Hiç dini olmayanlar burda azap görecek.

(Haviye) denilir ki yedince tabakaya,
En azılı kâfirler girecektir buraya.

Azabının şiddeti, hepsinden daha çoktur.
Mürted ve münafıklar burda azab olunur.

Malik, (Cehennem) için, en hafiftir deyince,
Bu, kimler için? diye merak ettim bir nice.

Ve Malik’e sordum ki: (Kimleredir bu azap?)
Malik başını eğip, vermedi hemen cevap.

Ben tekrar sordumsa da, sükut etti o yine.
Eğilip bir şey dedi sonra da Cebrail’e.

Cevabında Malik’e dedi ki fakat Cibril:
(Senden cevap bekliyor ey Malik benden değil.)

Ben dedim ki (Ey Malik, beyan et ki şimdi sen,
Kurtuluş tedariki mümkün olsun şimdiden.)

Dedi: (Ya Resulallah, Cehennem'dir ki bu yer,
Buraya, ümmetinden girer yalnız asiler.

Şimdiden öğüt ver ki günah işleyenlere,
Yarın kıyamet günü girmesinler bu yere.)

Bunları arz ederken Malik Resulullaha,
Resulullah, hüznünden başladı ağlamaya.