Resulullah, sardırıp yaralı gazileri.
Sonra, tesbit ettirdi şehid olan erleri.

Muhacir ve Ensardan, cem'an ondört mücahid,
Din-i islam uğrunda, oldular o gün şehid.

Küffârdan yetmiş kişi lakin öldürülmüştü.
Hatta yetmiş kişi de yine esir düşmüştü.

Cenaze namazları kılınıp şehidlerin,
Sonra, kabirlerine edildi bir bir defin.

Müşrik ölülerinden, yirmidört tanesini,
Kör bir kuyu içine doldurdular hepsini.

Diğerlerini ise, bir çukura atarak,
Sonra, üzerlerine attılar taş ve toprak.

Şerefli Eshabiyle, üç gün sonra o Server,
O çukurun başına geldiler hep beraber.

O azgın müşriklerin adlarını tek be tek,
Hatta babalarının ismiyle söyleyerek,

(Ey Ümeyye bin Halef, ey Utbe bin Rebia!
Ey Ebu Cehl bin Hişam!) diyerek etti nida.

(Siz, Peygamberinize karşı ne mütecaviz,
Ve Ona eza eden, ne kötü kavimdiniz.

Sizler yalanladınız benim nübüvvetimi.
Başkaları inanıp, tasdik etti dinimi.

Siz beni, zor kullanıp çıkardınız şehrimden.
Başkaları, bağrına bastılar beni hemen.

Siz, kıtal eylediniz benim ile ruz-ü şeb.
Başkalarıysa bana, yardım eylediler hep.

Ben, kavuştum Rabbimin vaad ettiği zafere.
Siz de kavuştunuz mu azap ve elemlere?)

Böyle hitab edince o Sevgili Peygamber,
Bir şeyi merak edip, sordu hazret-i Ömer.

Dedi: (Ya Resulallah, bu sözleri şimdi siz,
Şu ruhsuz leşlere mi acaba söylersiniz?)

Peygamber efendimiz, buyurdu ki: (Ya Ömer!
O Allah ki, gönderdi beni hak bir Peygamber.

O Allah hakkı için diyorum ki, beni siz,
Onlardan daha fazla duyucu değilsiniz.)

Velhasıl o müşrikler, kurtarıp canlarını,
Kaçarken, bırakmıştı bilcümle mallarını.

Hepsi, Müslümanların geçmiş oldu eline.
Pay etti Resulullah, onu gazilerine.

Bedir’deki zaferi, o Sevgili Peygamber,
Hemen Medine’ye de istedi etsin haber.

Abdullah bin Revaha ve Zeyd bin Harise’yi,
Gönderdi ki, acilen versinler bu müjdeyi.

İkisi, ayrı yerden Medine’ye girdiler.
Kapı kapı dolaşıp, zaferi bildirdiler.

Abdullah bin Revaha, şairiydi Resulün.
Şöyle bildiriyordu müjdeyi halka o gün:

(Ey Ensar müjde, müjde, sevinin herbiriniz.
Sağ ve selamettedir Peygamber efendimiz.

Müşrikler öldürüldü ve esir edildiler.
Var hem de içlerinde çok şöhretli kişiler.

Hem Rebia ve Haccac oğulları, bittamam,
Öldürüldü Bedir’de, Ebu Cehl Amr bin Hişam.)