Başta Resulullah ve bütün Eshab-ı kiram,
Büyük bir mücadele verdiler Uhud’da tam.

Resulün himmeti ve Allah’ın yardımıyle,
Bozguna uğratıldı müşrikler tamamiyle.

Çaresizlik içinde kalan düşman, ansızın,
Kaçmaya başladılar, arkaya bakmaksızın.

Müşrik kadınları da, ederek feryat, figan,
Onlara yetişmeye çalışırlardı o an.

Geride bırakarak, hep ağırlıklarını,
Kaçarak kurtardılar, güçlükle canlarını.

Mücahidler, onların düşerek peşlerine,
Yetişip, bir çoğunu öldürdüler hep yine.

Kat be kat üstün iken, sayı, silah yönünden,
Şimdi kaçıyorlardı müminlerin önünden.

Perişan olmuşlardı, müşrikler bu savaşta.
Kaçmaya başladılar, reisleri en başta.

Hatta birbirlerini adeta çiğneyerek,
Bu savaş meydanını ederlerdi şimdi terk.

Ebu Süfyan bin Harb de, kaçıyordu ki hızla,
Arkasından koşarak, yetişmişti Hanzala.

Atının ayağına, bir kılıç vurdu hemen.
Atı çöküp, kendisi yere düştü üstünden.

Ve bütün gücü ile, bağırdı: (Gelin, gelin!
Hanzala'nın elinden beni halas eyleyin.)

O, seslendi ise de böyle feryat ederek,
Onlar, ilgilenmedi onunla yine de pek.

Zira hep can derdine düşmüşlerdi cümlesi.
Ardlarına bakmadan, kaçıyorlardı hepsi.

Ayneyn geçidindeki, elli okçu mücahid,
Bu durumu onlar da, görür görmez bu vakit,

Savaşın bittiğini kuvvetle zannederek,
Vazife yerlerini, bazısı eyledi terk.

Ve lakin emirleri Abdullah ibni Cübeyr,
Onlara seslendi ki: (Gitmeyin ey müminler!)

Onlar ise zannedip, savaşın bittiğini,
Dinlemeyip gittiler, Abdullah’ın emrini.

Onların gittiğini, gördü Halid bin Velid.
Zaten o, bu durumu bekliyordu o vakit.

Kureyş'in okçu birlik komutanı idi ki,
Kaçırmadı fırsatı o da pek tabii ki.

Geçitteki erlerin gittiğini görünce,
Emrindeki birlikle, hücum etti hemence.

Abdullah bin Cübeyr’i dinleyen mücahidler,
Oniki kişi olup, derhal safa geçtiler.

Önce, bitene kadar sadaktaki okları,
Müthiş ok yağmuruna tuttular hep onları.

Düşman süvarileri çok yaklaşınca ise,
Kılıçla çarpıştılar artık göğüs göğüse.

Lakin hücum edenler, çok kalabalıklardı.
Hatta, bir’e, yirmibeş gibi bir nisbet vardı.

Müminler, kanlarının son damlasına kadar,
Çarpışıp, en sonunda hepsi şehid oldular.

Birbiri arkasından, mübarek vücutları,
Yere düşüp, Cennete kanat çırptı ruhları.