Kalktı Büdeyl huzurdan, vardı Kureyşlilere.
Resulün teklifini söyledi müşriklere.

Dedi: (Ey Kureyşliler, Muhammed şöyle der ki:
Biz buraya, harp için gelmedik elbette ki.

İnanın ki, geldik sırf umre yapalım diye.
Kâbe’yi tavaf edip, döneceğiz geriye.

Ama istiyorlarsa illa da cenk etmeyi,
Onlardan daha fazla, biz isteriz bu cengi.

Ayrılıncaya kadar başım şu vücudumdan,
Bilsinler ki, onlarla savaşırım durmadan.)

Kureyşliler, Budeyl’e inanmadılar fakat,
Yalan söylediğine getirdiler kanaat.

Ve lakin içlerinde, Urve nam vardı biri.
Söz alıp, ikaz etti hemen o kâfirleri.

Dedi: (Ey Kureyşliler, dinleyin beni biraz.
Büdeyl doğru söylüyor, reddetmek doğru olmaz.

Zira mecbur değiller onlar yalan demeye.
İnanın ki, elbette gelmişlerdir umreye.

Kâbe’yi tavaf edip, döneceğiz demişler.
Ben de inanıyorum buna ey Kureyşliler!

Ben derim ki, onların bu teklifi, vallahi,
Begayet muvafıktır, kabul edin siz dahi.

Ama istiyorsanız, ben de gidip göreyim.
Maksatları nicedir, yerinde öğreneyim.)

Dediler: (İyi olur, var öğren ki, ne söyler?
Görüp işittiğini, gelip bize haber ver.)

Ayrılıp geldi Urve, Resulün meclisine.
Kureyş’in niyetini, söyledi kendisine.

Dedi: (Onlar, Kâbe’ye sizi sokmamak için,
Kesin kararlı olup, ettiler hatta yemin.)

O Server, develeri gösterip kendisine,
Buyurdu ki: (Şunların kurban edilmesine,

Ve Kâbe-i şerifin ziyaretine dahi,
Sen söyle Allah için, olunur mu hiç mani?)

Urve, hak verir iken Allah’ın Habibine,
Bakardı bir yandan da, Eshabının haline.

Gördü Resulullaha olan hürmetlerini.
Etrafında pervane gibi döndüklerini.

Halbuki daha önce, gezmişti çok memleket.
Görmemişti bir yerde böyle sevgi ve hürmet.

Hepsi de, karşısında mum gibi duruyordu.
Emrini yapmak için, işaret bekliyordu.

Hayret içerisinde kalmış idi bir hayli.
Gelip, Kureyşlilere haber verdi bu hali.

Dedi: (Ey Kureyşliler, dolaştım nice yerler.
Ve gördüm nice melik necaşi ve kayserler.

Ama Müslümanların, Ona gösterdikleri,
İtaatın, onlarda yok hatta binde biri.

Onun terini bile toprağa düşürmezler.
Seslerini, sesinden daha çok yükseltmezler.

Onlara, bir çocuğu kumandan etse şayet,
Cümlesi tâbi olup, etmezler muhalefet.

Size şöyle derim ki, sulh ediniz onlarla.
Umre için gelmişler, kurbanlık hayvanlarla.)