Urve devam ederek, dedi: (Ey Kureyşliler!
Ne zannediyorsunuz Müslümanları sizler?

Ne kadar elinizi, siz kılıca atsanız,
Ve ne kadar, ne türlü çareye başvursanız,

Muhammed'in kılını, size teslim etmezler.
El sürmenize bile, asla izin vermezler.

Böyleyken, O andlaşma teklif ediyor bize.
Bunu kabul eylemek bizim faidemize.)

Dinledi Kureyşliler Urve’nin sözlerini.
Dediler: (Dinlemeyiz biz senin bu reyini.

Biz ittifak ettik ki, şimdi geri gideler.
Ertesi sene gelip, ziyaret eyleyeler.)

Hatta kaba davranıp Urve’ye bu sebepten,
Böylece onu kırıp ve darılttılar hepten.

Allah’ın Sevgilisi, Kureyş kâfirlerinin,
Bu hususta fikrini öğrenebilmek için.

Gönderdi elçi diye Hıraş bin Ümeyye’yi.
Kureyş, kaba davrandı bu sahabiye dahi.

Devesini alarak, hemen kesip yediler.
Hatta öldürmek için, üstüne yürüdüler.

O, güç bela kurtulup, geriye döndü yine.
Arz etti vaziyeti, Allah’ın Habibine.

Peygamber efendimiz, öğrenince bu hali,
Yapılan hakarete, üzüldüler bir hayli.

O ara biri çıktı Kureyş karargahından.
Onu, elçi olarak gönderirlerdi o an

Ehabiş kabilesi reisi idi bu zat.
İsmi de Huleys olup, geliyordu o bizzat.

Resul onu görünce, buyurdu ki: (Bu gelen,
İbadet ve kurbana, saygı, hürmet gösteren,

Bir kabiledendir ki, ey Eshabım şimdi siz,
Kurbanlık develeri, ona doğru sürünüz.)

Resulün bu emriyle, hemence sahabiler,
Kurbanlık develeri, ona doğru sürdüler.

Ayrıca bir ağızdan (Lebbeyk! Lebbeyk!) diyerek,
Gökleri çınlattılar tekbirler getirerek.

Huleys, bu manzaraya bakarak uzun uzun,
Gözleri yaşardı ve üzülüp oldu mahzun.

Ve kendi kendisine dedi ki: Hakikaten,
Yok başka gayeleri Kâbe’yi ziyaretten.

Bu işe mani olmak, ne kötü harekettir.
Zira tavaf ve kurban, güzel bir ibadettir.

Kâbe’nin sahibine yemin ederim ki ben,
Kureyş helak olacak, bu yanlış hareketten.

Onun düşüncesini bildi Fahr-i kâinat.
Buyurdu ki: (Ey Huleys, evet, öyle hakikat.)

Huleys, bakmak istedi Allah’ın Resulüne.
Ve lakin hayâsından, bakamadı yüzüne.

Geri dönüp, Kureyş'e dedi: (Beni dinleyin!
Kâbe’yi ziyaretten onları men etmeyin.

Ben doğru bulmuyorum bunu men etmenizi.
Ve ikaz ediyorum, bu yanlış işten sizi.)

Müşrikler, onu dahi yine dinlemediler.
Ve hatta kendisine (Sen cahilsin) dediler.