Allahü teâlânın Resulüdür o Server,
Onun hatırı için, her şeyi ihsan eder.

Hatim-i Esam var ki, evliya-yı kiramdan,
Resulün ravdasına gelip durdu bir zaman.

Dedi ki: (Ya ilahi, Resulünün kabrini,
Ziyarete geldim ben, eli boş koma beni.)

O esnada, gaibten duyuldu ki şu nida:
(Ey kulum, Habibimin türbesinde şu anda,

Senin ile birlikte kim varsa cemaatten,
Onun hürmeti için af eyledim tamamen.)

İmam-ı Kastalani hazretleri de yine,
Buyurdu ki: (Çekmiştim bir derdi bir kaç sene.

Doktorlar, çaresini bilmeyince bu işin,
Dua ettim Rabbime, Resulün hakkı için.

Tam o gece, rüyamda gördüm bir mübarek zat.
Elinde bir reçete tutuyordu o bizzat.

Onu bana uzatıp, dedi: Budur ilacın.
Emri ile yazıldı zira Fahr-i Cihanın.

Uyanıp, tatbik ettim o reçeteyi aynen.
Allah'ın izni ile şifa buldum tamamen.)

Kıyamette, kabirden önce O kalkacaktır.
Üzerinde Cennetten elbise olacaktır.

Ve burak adındaki bir Cennet hayvanına,
Binerek gelecektir o mahşer meydanına.

Liva-yı hamd denilen sancağı tutacaktır.
Her mümin, o sancağın altında olacaktır.

Mahşer halkı, bin sene bekleyip o meydanda,
Çok sıkılacaklardır o müthiş izdihamda.

Hesablar bir an önce başlasın diye hemen,
Yardım talep ederler bütün Peygamberlerden.

Lakin özür dileyip bilcümle peygamberler,
Hatem-ül enbiyaya onları sevk ederler.

Peygamber efendimiz, şefaat eyleyince,
Herkesin hesapları görülür ince ince.

İlk Onun ümmetinin görülür hesapları.
Ve tartılır Mizan’da günah ve sevapları.

Önce, Onun ümmeti Sıratdan geçecektir.
Ve Cennete ilk önce, bu ümmet girecektir.

O, nereye giderse mahşer karanlığında,
O yer, Onun nuruyla aydınlanır anında.

O, iki cihanın da reisi, sultanıdır.
Onu sevmek, elbette her Müslümana farzdır.

Hatta Resulullahı canından ve malından,
Daha çok sevmektedir elbette her Müslüman.

Bir hadis-i şerifte buyurdu ki o Server:
(Allahü teâlâyı sevenler beni sever.)

O Resulü sevmenin alameti bir tektir.
O da, Onun dinine tam riayet etmektir.