Zaman-ı saadette Rekane adlı biri,
Vardı ki, müşrik olup kuvvetliydi ve iri.

Kiminle güreşseydi, yeniyordu muhakkak.
Çıkmazdı bir güreşten, asla yenik olarak.

Bir gün, koyunlarını güdüyorken sahrada,
Sevgili Peygambere rastladı o arada.

Kibirle seslendi ki Resule tâ uzaktan:
(Sen mi ayırıyorsun halkı Lat ve Uzza’dan?)

Resulullah, az daha yaklaşıp sonra durdu.
Ve büyük bir vakarla (Evet, benim!) buyurdu.

O yine gururlanıp, dedi ki: (Beni dinle.
Gel öyleyse şurada güreşelim seninle.

Bakalım ki, hangimiz hangimizi yenecek?
Hangimizin tanrısı ona yardım edecek?)

O Server (Peki) deyip, Rekane'yi tuttu ve,
Havaya kaldırarak, anında vurdu yere.

Şaşırmıştı Rekane, güçlükle kalktı yerden.
Dedi ki: (Bu olmadı, güreşelim yeniden.)

O Server (Olur!) deyip, onu yine tutarak,
Bir daha yere vurdu havaya kaldırarak.

O, şaşkın vaziyette baktı Resulullaha.
Dedi: (Bu da olmadı, güreşelim bir daha.)

Peygamber efendimiz, yine kabul buyurdu.
Rekane'yi kaldırıp, bir daha yere vurdu.

Rekane perişandı, dedi ki: (Ya Muhammed!
Mabudun yardım etti, sen galip geldin, evet.

Lakin ne diyeceksin gidince şimdi halka?)
Buyurdu: (Doğrusunu diyeceğim mutlaka.)

Dedi: (Mümkün olmaz mı hakikati demesen?
Zira mahcub olurum yendiğini söylersen.)

O Server buyurdu ki: (Ama ben Peygamberim.
Bende yalan söz olmaz, ben hep doğru söylerim.)

Rekane çok şaşırıp, dedi ki: (Ya Muhammed!
Peygamberlik gücünle beni sen yendin elbet.

Sana ben, şu sürümden vereyim otuz koyun.
Bana galip gelmenin, mükafatı bu olsun.)

(Koyunu ne yapayım?) buyurunca o Server,
(Peki ne istiyorsun?) diye sordu bu sefer.

Buyurdu: (İman et ki, her şeyden daha önce,
Ebedi Cehennemden kurtulasın böylece.)

Dedi ki: (Bunun için mucize göster bana.)
O Server, bir ağacı davet etti yanına.

Ağaç emri dinleyip, huzura geldi hemen.
Resulullaha doğru eğilerek hürmeten,

Fasih bir lisan ile dedi ki: (Ya Muhammed!
Sen, Allah'ın kulu ve Peygamberisin elbet.)

Rekane bunu görüp, imana geldi hemen.
Kurtardı kendisini ebedi Cehennemden.