İmam-ı Rabbani ki, büyük alim ve veli,
Kitapları herkese oldu çok faideli.

Bu zat, bir sohbetinde buyurdu: (Cenâb-ı Hak,
Kolaylık göstermiştir her emrinde muhakkak.

Yani helal ve mubah eyleyip pek çok şeyi,
Yalnız haram kılmıştır, az, bir iki nesneyi.

Haram kılmasının da, hikmeti vardır nice.
Çünkü zarar verirler yenilip içilince.

Acı olan şarabı haram kılsa da, fakat,
Helaldir hoş kokulu, nice tatlı meşrubat.

Bütün meyve suları, hem karanfil ve tarçın,
Helal ve faydalıdır insan sıhhati için.

Acı ve keskin olan o iğrenç şey, bir kere,
Benzer mi, hoş kokulu o tatlı şerbetlere?

Bu fiziki evsaftan hem de ayrı olarak,
Helal kullananlardan, razıdır cenâb-ı Hak.

Allahü teâlânın sevip razı olması,
Ayrıca bir fark olup, budur işin esası.

İpeği, erkeklere haram kıldıysa misal,
Nice yünlü, pamuklu kumaşı etti helal.

Erkek, halis ipeği giyemese de, fakat,
Bu kumaşlar, ipekten faidelidir kat kat.

Hem sonra ipek kumaş, kadınlara helaldir.
Bunun faidesi de, yine erkekleredir.

Altının da kadına helal, mubah olması,
Yine erkekleredir esasında faydası.)

Bir gün de buyurdu ki: (Olmak için muvaffak,
Riayet etmelidir iki şeye muhakkak.

Birincisi şudur ki, işlemeyin hiç günah.
Zira günahkârları, muvaffak etmez Allah.

İkincisi duadır, bakın dua almaya.
Gariplerin duası, mühimdir elbet daha.

Günahlardan sakınmak, ama daha mühimdir.
Kim günahtan korkarsa, o, hakiki mümindir.

Bir gün hazret-i Ömer, ordu tertib ederek,
İran ordusu ile cihada eyledi sevk.

Sa’d bin Ebi Vakkas, başkumandandı bizzat.
Düşman kuvvetleri de, güçlü ve çoktu fakat.

Halife, şöyle yazdı İbni Ebi Vakkas’a:
(Düşmandan korkma ya Sa’d, Allah’tan kork bilhassa.

Günah işleyen varsa eğer ki askerinden,
Onu ordudan at ki, yardım gelsin Rabbinden.

Hem günah işlerseniz, sen ve senin askerin,
O İran ordusundan, ne farkın kalır senin?)

Bir gün de buyurdu ki: (Hakiki bir Müslüman,
Allah korkusu ile yapamaz günah, isyan.

Çünkü o, hayâ eder Allahü teâlâdan.
Kaçınır titizlikle her günah ve haramdan.)