Veliyyullah Dehlevi, âlim ve veli bir zat.
Bir gün sevdiklerine, anlattı şunu bizzat:

Vaktiyle çok gururlu ve kibirli bir sultan,
Ülkesini gezmeyi, arzu eder bir zaman.

Ata binip, yanına, alır avanesini.
Çıkar bir gezintiye, dolaşır ülkesini.

Giderken bir haşmetle, hem de gururlanarak,
Karşısına, bir kimse çıkar ani olarak.

Yamalı elbiseli, ihtiyar bir kimsedir.
Yanına yaklaşarak, evvela selam verir.

Sultan, almaz selamı kibir ve gururundan.
O der ki: (Senin ile bir işim var ey sultan!)

Sultan ona kızarak, der ki: (Ne istiyorsun?
Sen, hangi cesaretle bana söz söylüyorsun?)

Atının dizginini tutarak o ihtiyar,
Der ki: (Ey mağrur sultan, seninle bir işim var!)

Çaresiz kalan sultan, ondan kurtulmak için,
Der ki: (Söyle bakalım, benimle neymiş işin?)

Der ki: (Bu, aşikâre söylenecek şey değil.
Gizlidir, onun için bana doğru az eğil.)

Sultan, ister istemez eğilince o yana,
(Ben Azrail'im!) diye, bildirir o sultana.

O bunu öğrenince, soğur eli ayağı.
Üzülür, rengi kaçar, çözülür dizi bağı.

Kekeleyerek der ki hazret-i Azrail'e:
(İzin ver, görüşeyim gidip ailem ile.)

Lakin o, bir an bile sultana vermez izin.
Alır hemen ruhunu, bir an beklemeksizin.

Sonra o kıyafetle, oradan ayrılarak,
Bu sefer bir mümine, gelir ani olarak.

Ona yaptığı gibi, selam verir ilk önce.
O, tebessüm ederek, cevap verir hemence.

Azrail, ona dahi hitab edip o zaman,
Der ki: (Biraz işim var seninle ey Müslüman!)

O der: (Hay hay efendim, emrin baş üzerine.
Ne gibi hizmet varsa, getireyim yerine.)

O zaman Melek der ki: (Ey Müslüman kardeşim!
Ben ölüm meleğiyim, seninle budur işim.)

O der ki: (Hoş geldiniz, safalar getirdiniz.
Ben de sizi beklerdim, beni sevindirdiniz.

Lakin ricam şudur ki, çabuk olun az daha.
Ruhumu, bir an önce kavuşturun Allah'a.)

Melek der ki: (Ey mümin, benden bir arzun var mı?
Ruhunu, ne şekilde istiyorsun almamı?)

O der ki: (Madem öyle, izin ver bana biraz.
Abdest alıp kılayım, iki rekat bir namaz.

Ben, ikinci rekatin secdesini yaparken,
Sen de tam o sırada, ruhumu kabzet hemen.)

Kabul eder Azrail onun bu ricasını.
Secdede, incitmeden alıverir canını.