İsmi, Abdülhakim-i Siyalkuti olan, bir,
İslam alimi var ki, hem büyük bir velidir.

Allah adamlarından olan bu mübarek zat,
Bir günkü sohbetinde, şöyle etti nasihat:

(Dünya ve ahirette saadete kavuşmak,
Günah olan işlerden kaçmakla olur ancak.

Zira kim, hiç önem ve ehemmiyet vermeden,
Günahları işlerse, imanı gider elden.

Hatta ibadet yapmak ve günahtan sakınmak,
Lazım değil diyen de, küfre düşer muhakkak.

Bir gün de buyurdu ki: (Allahü teâlânın,
Emir ve yasağına uymalıdır bihakkın.

Resulün bildirdiği farzlardan, haramlardan,
Birine inanmayan, imandan çıkar o an.

Ve mesela günah ve haramsa bir şey eğer,
Ona, (Ne güzel!) deyip beğenen, küfre girer.

Küçük günaha devam, olur hem büyük günah.
Büyükte ısrar ise, küfür olur mâzallah.)

Bir gün, bu büyük zatın biri geldi yanına.
(Çok zenginim) deyince, nasihat etti ona.

Buyurdu ki: (Zenginlik, hiç mühim değil elbet.
Zira sırf zenginlikle gelmez kula saadet.

Mühim olan, parayı nereden kazandınız?
Ve onu, nerelere ve nasıl sarf ettiniz?

Haram yiyen bir kimse, doksanbin hacca gitse,
Sonunda, Cehenneme düşebilir o kimse.

Ve kılsa da o kişi, doksanbin rekat namaz,
Yine de Cehennemden kendini kurtaramaz.

Zira eğer haramla beslenirse bir beden,
Hiç sevap kazanamaz yaptığı ibadetten.

Farz borcu ödense de, verilmez asla sevap.
Hatta tövbe etmezse, çekebilir çok azap.)