Ahmet Mekki Efendi, âlim ve veli bir zat,
Veriyordu gençlere çok öğüt ve nasihat.

Bir gün, ihlas hakkında buyurdu ki: Müslüman,
Herşeyi, Allah için yapmalıdır her zaman.

Bir ihlas ki, zahmetle, geçici kalbe gelir,
Böyle ihlas sahibi kullara (Muhlis) denir.

Bu ihlas, kısa süre, zorlukla hasıl olur.
Kalbde bir miktar durup, daha sonra kaybolur.

Devamlı mevcut olup, değilse ara ara,
Daha kıymetli olup, (Muhlas) denir bunlara.

Muhlas olan kimseye, tatlı gelir ibadet.
Günah ve haramlarsa, çirkin gelir begayet.

Çünkü nefislerinin arzusu tükenmiştir.
Şeytanın vesvesesi, artık sona ermiştir.

İşte böyle ihlastır insanı kurtaracak.
Bu da, bir evliyanın kalbinden gelir ancak.

Şimdi biliyoruz ki, (ültraviyole) denen,
Şualar, mikropları öldürüyor tamamen.

Ve sanatoryumlarda şua uygulanıyor.
Veremli hastaların tedavisi oluyor.

Yani ültraviyole ışın zerrecikleri,
Nasıl temizliyorsa veremli ciğerleri,

Kalb, Gönül aynasını temizleyen, parlatan,
Kalbi, hastalıklardan kurtaran, aydınlatan,

Şualar da vardır ki, kalblerden akıp gelir.
Bu şualara dahi, (Nur) veya (Feyiz) denir.

Kalbin hastalığı da, nefse boyun eğerek,
Haramları beğenip, düşkün olmasıdır pek.

Nasıl ültraviyole ışınları, bilhassa,
Güneşten ayrılarak her yere yayılırsa,

Nur ve feyizlerin de saçıldıkları kaynak,
Evliya-yı kiramın kalbleridir muhakkak.

Evliyanın kalbleri, ondördüncü (Ay) gibi,
Aldığı feyizleri saçıyor pek tabii.

Ay, güneşten aldığı ışıkları saçıyor.
Böylece dünyamızı gece aydınlatıyor.

Velilerin kalbi de, Allah’ın Habibinden,
Yani Onun nur saçan o mübarek kalbinden,

Yayılan o nurlarla feyzleri almaktadır.
Ayna gibi, onları, cihana yaymaktadır.

Lakin evliya öldü, hepsi toprak altında.
Yeri bilinemiyor bugün bulunanın da.

Fakat insan ölünce, ruh ölmez, gerçek budur.
Bedenden kurtulunca, daha da kuvvet bulur.

Elektromanyetik dalgalar her yerde var.
Lakin olamıyoruz biz onlardan haberdar.

Bunları almak için bir alıcı alete,
Mesela bir (radyo)ya ihtiyaç var elbette.

Nur şuaları dahi, her yerde bulunuyor.
Fakat bunlardan dahi haberimiz olmuyor.

İşte bu nurları da almak için, bir alet,
Alıcı bir kuvvete ihtiyaç vardır elbet.

Bu alıcı kuvvete, (Kalb) veya (Gönül) denir.
Kalbi temiz olanlar, bunları alabilir.