Ebu Bekr-i Kettani, âlim ve evliya zat.
Mücadele ederdi nefsi ile her saat.

Beytullah'ta, taatle geçerdi çok zamanı.
Kâbe’de, binden fazla, hatmeyledi Kur'anı.

Buyurdu ki: (Rüyada bir genç gördüm, çok güzel.
Ki, ondan güzelini görmedim daha evvel.

Sordum ona: (Sen kimsin, ne de çok parlak nurun.
Seni pek fazla sevdim, neredir yerin yurdun?)

Dedi ki: (Ben takva’yım, bilir beni çok insan.
Allah’tan korkanların, kalbidir bana mekan.)

Sevgiden bahsederdi sohbetinde ekseri.
Derhal ikaz ederdi, dargın ve küskünleri.

Derdi ki: (Müminlere, eylemeyin su-i zan.
Zira Hak teâlânın, mahbubudur Müslüman.

Öyleyse, şu gerçeği bilin ki aşikâre,
Müminleri sevmekten, yoktur başka bir çare.)

Kendisi anlatıyor: (Vardı ki bir Müslüman,
O, benim sohbetime gelirdi çoğu zaman.

Ve lakin her nedense, o mümine karşı hep,
Bir soğukluk duyardım, bilmezdim nedir sebep?

Halbuki bilirdim ki, mümine soğuk durmak,
Felakete düşmeye sebep olur muhakkak.

Hediye, muhabbeti arttırır gereğince,
Kıymetli hediyeler götürdüm, ona önce.

Yine de, o soğukluk gitmeyince, nihayet,
Gidip o Müslümanı, evime ettim davet.

Bizzat ikram eyledim, çeşitli leziz taam.
Ve lakin kalbimdeki soğukluk gitmedi tam.

Çok üzülüp dedim ki: (Ey nefsim, etme inat.
O mümin, elbet senden kıymetlidir kat be kat.

Ne kötü hali var ki, ona soğuk durursun?
Eğer böyle gidersen, bil ki sen mahvolursun.

Bilesin ki bir insan, ederse kibir, gurur,
O zaman, müminlere hor bakar, soğuk durur.

Kendini, ondan üstün görüyorsun muhakkak.
Lakin razı değildir bu halden cenâb-ı Hak.

Ey nefsim, bu halinle, felaha eremezsin.
Zira senden, o mümin kıymetlidir bilesin.)

Vardım bu düşünceyle o müminin evine.
Akşam yemeği için, çağırdım eve yine.

Çeşitli leziz taam eyledim yine ikram.
Baktım ki, o soğukluk ediyor hâlâ devam.

Elimden geldiğince, ettimse de çok gayret,
Sevgiye dönüşmedi kalbimdeki adavet.

Halbuki dinimizde yoktu buna bir cevaz.
Gözümden yaş akıtıp, Rabbime ettim niyaz.

Dedim ki: (Ya ilahi, sendendir yardım, medet.
Kalbimde, ona karşı hasıl eyle muhabbet.)

Çok şükür, muradıma vasıl oldum böylece.
Ona karşı bir sevgi, hasıl oldu hemence.