Fetih Han’a yazdığı mektupta, bu büyük zat,
Ona, (namaz) hakkında şöyle etti nasihat:

(Allahü teâlâya olsun ki hamd-ü sena,
O, bizi kavuşturdu ehl-i sünnet yoluna.

Muhterem ahbaplara, birinci nasihatim,
Dinin emirlerine yapışsınlar her daim.

Yani bir Müslümanın, en birinci görevi,
İslam’a uymaktır ki, budur işin temeli.

Bugün namaz kılanlar, olsa da pek çok, fakat,
Pek tadil-i erkana etmiyor çoğu dikkat.

Halbuki Resulullah şöyle buyurmaktadır:
(Hırsızların büyüğü, namazından çalandır.)

Eshab, bunu duyunca, sordular ki o zaman:
(Nasıl çalabilir ki bir kimse namazından?)

Buyurdu: (Erkanına etmezse kim riayet,
O kimse, namazından çalmış olur nihayet.)

Bir gün de buyurdu ki: (Her kim, namaz kılarken,
Rükuda, secdede ve kalkınca bu yerlerden,

Belini yerleştirip, durmazsa eğer biraz,
Hak teâlâ indinde, kabul olmaz bu namaz.)

Bir gün de, namaz kılan bir kimseyi gördü ki,
Hiç tamam yapmıyordu rüku ve secdeleri.

Buyurdu: (Sen namazı kılıyorsan böyle hep,
Başka dinde ölmekten, korkmuyor musun acep?)

Bir gün de buyurdu ki: (Ey Eshabım, namazda,
Rüku ve secdelerden kalktığınız zamanda,

Her uzvunuz, yerine yerleşip durmazsanız,
Hak teâlâ indinde, tam olmaz namazınız.)

Yine buyurdular ki: (Secdelerden sonra tam,
Kalkıp oturulmazsa, o namaz olmaz tamam.)

Bir gün, namaz kılarken gördü bir Müslümanı.
Ki, tamam yapmıyordu o tadil-i erkanı.

Rükudan doğrulunca, dikilip durmuyordu.
Secdeler arasında, biraz oturmuyordu.

Buyurdu: (Böyle namaz kılarsan, öldüğünde,
Ümmetimden demezler, sana mahşer gününde.)

Zeyd ibni Veheb dahi, birini gördü yine.
Namazın erkanını getirmezdi yerine.

Rüku ve secdelerde bulmuyordu sükunet.
Doğrulduğunda dahi, durmuyordu bir müddet.

O kimseyi çağırıp, eyledi hemen ikaz.
Dedi ki: (Kaç senedir kılarsın böyle namaz?)

(Kırk senedir) deyince, dedi ki: (Ey Müslüman!
Sen, namaz kılmamışsın öyleyse bunca zaman.

Böyle namaz kılarsan, sonunda bil ki yarın,
İslam dini üzere ölmezsin, aman sakın!)

Namaz, düzgün ve doğru eda olunduğunda,
O namaz, sahibine eder şöyle bir dua:

(Nasıl ki kusurlardan korudunsa sen beni,
Allah da, her kusurdan korusun böyle seni.)

Güzel kılınmaz ise, olur çirkin ve siyah.
O da, beddua eder o kimseye mâzallah.

Der ki: (Sen, nasıl beni zayi ettinse eğer,
Allah da seni etsin böyle zayi ve heder.)