Ebu Bekr-i Şibli ki, evliyadan bir kişi.
Katiyen yapmaz idi, günah olan bir işi.

Bir üstad arıyordu, ilim öğrensin diye.
Kavuştu en nihayet, Cüneyd-i Bağdadi’ye.

Ebu Bekr-i Şibli’yi, görünce o büyük zat,
Buyurdu ki: (Evladım, evvela git çıra sat.)

(Peki efendim) deyip, bu emre ittibaen,
Çıra sattı bir sene, o günden itibaren.

Bir yıl sonra gelerek, Cüneyd-i Bağdadi'ye,
Arz etti: (Bana başka emriniz var mı?) diye.

Buyurdu ki: (Ey Şibli, gel artık, yeter o iş.
Bir sene de, burada hizmet eyle ve yetiş.)

Bir yıl da, üstadının yanında etti hizmet.
Bir sene hitamında, sordu Cüneyd nihayet:

(Ey Şibli, halin nasıl, değiştin mi birazcık?
Hâlâ kendi nefsinde, görür müsün bir varlık?)

Arz etti ki: (Efendim, ne mümkün varlık görmek.
Yüksek himmetinizle, nefsim, zelil oldu pek.

Sayenizde bir hale geldi ki nefsim şu an,
Asla üstün görmüyor, kendini başkasından.)

Buyurdu ki: (Madem sen, nefsini ettin zelil,
Bu yola girmek için, olmuşsun şimdi ehil.

Zira bu tasavvufa girmek için, evladım,
Nefsini, tamamiyle hiç görmektir ilk adım.

Kendinde, bir zerrecik, varlık gören bir insan,
Bu yolda yürümeye, bulamaz yol ve imkan.

Bu yol, öyle mukaddes ve yüksektir ki elhak,
Nefsini beğenenler, basamaz burya ayak.

Bu, öyle binadır ki, hiçliktir ilk girişi.
Az kibirli olanın, burada yoktur işi.)

Cüneyd-i Bağdadi’nin bu nasihati ile,
Çalışmakla geçti hep, her günü tamamiyle.

Cüneyd-i Bağdadi’nin, bulunca ömrü hitam,
Üstadının yerine, bu oldu kaim makam.

Buyurdu: (Ders okudum, dörtyüz ayrı hocadan.
Onlardan, dörtbin hadis öğrendim bunca zaman.

Bu kadar çok hadisten, seçtim bir tanesini.
Ona uydum sadece, bıraktım gayrisini.

Zira dört bin hadisin içinde, nasihatten,
Ne varsa, bu hadisin içinde vardı zaten.

O hadis-i şerifi, kendime ettim şiar.
Onun manası ise, şöyledir ki aşikâr:

(Bu dünyada ne kadar, yaşıyacaksan eğer,
Dünya işlerine de, o kadar çalış, yeter.

Ahirette ebedi kalacağına göre,
Çok çalış da, ömrünü, heba etme boş yere.

Allah'a muhtaçlığın, ne kadar çoksa şayet,
Ona da, o kadar çok, yap taat ve ibadet.

Cehenneme ne kadar var ise tahammülün,
O miktar günah yap da, hiç pişman olma o gün.)