Kıyamet kelimesi, Kıyam kökünden gelir.
Yani ayağa kalkmak ve dirilmek demektir.

İmanın bir şartı da yine İslamiyet’te,
Ahiret hayatına inanmaktır elbette.

Et ve kemik, çürüyüp olsa da toz ve toprak,
Sonra, diriltecektir onları cenâb-ı Hak.

Ruhlar, bu bedenlere girip canlanacaktır.
Ve herkes, mezarından, dirilip kalkacaktır.

Ne şekilde idiyse her kişi öldüğünde,
Yine, aynı şekilde dirilirler o günde.

Eğer sorulursa ki: (Bu, ne zaman olacak?)
Kıyametin vaktini, Rabbimiz bilir ancak.

Yalnız alametleri vardır ki kıyametin,
Çoğu çıktı meydana küçük alametlerin.

Bazısı şunlardır ki: İlim irfan yok olur.
İnsanların başına, cahiller hakim olur.

Düşerler itibardan, ilim ehli kimseler.
Cahiller, her tarafta olur üstün, muteber.

İnsanlar arasında, kalmaz olur emanet.
Sözüne emin kişi bulmak zor olur gayet.

Şerrinden halas için, ikram görür zalimler.
Erkek kadına uyup, anaya isyan eder.

Her evde çalgı çalar, ezan duyulmaz olur.
İnsanların cahili, mecliste ferman okur.

Köpek dişi misali, yüksek olur binalar.
Yolculuk seri olup, yakın olur uzaklar.

Hiç ilmi olmayanlar, âlim diye tanınır.
Hayâsızlık çoğalıp, meydan deyyusa kalır.

Herkes der: (Ben haklıyım, haksız bana uymayan.)
Çok övülen kimsede, bulunmaz zerre iman.

Sonra gelen, beğenmez, atasını, ceddini.
Onları ahmak bilip, büyük sanır kendini.

Adam öldürmelerle, çoğalır hem fitneler.
Bid’atler revaç bulup, terk olunur sünnetler.

Deccal vekilleri de çıkıp daha sonradan,
İnsanları aldatıp, çıkarır doğru yoldan.

Her yerde, her köşede bulunur çok zalimler.
Mazlumların malını, zor ile gasbederler.

İnsanlar arasında, kalmaz sevgi, muhabbet.
Doğru konuşanlara edilir hem hakaret.

Kadınlar çok azıtıp, kalmaz hiç hayâ, edep.
Ve hatta erkekleri, kadınlar saptırır hep.

Ayıp diye bilinir, İslam’a uygun işler.
Yeme ve içmesinde israf eder kişiler.

Kadınlar, kocasını dinlemez, eder isyan.
Sadece bir ses için dinlenir yüce Kur'an.

Hep İslam’a muhalif fena işler yapılır.
Hatta İslamiyet’in sadece adı kalır.

Mescitler olsa bile, bulunmaz cemaati.
Dıştan mamur olsa da, haraptır lakin içi.

Erkekler, kadın gibi giyer ipek elbise.
Ve hatta kadınlığa özenir çoğu kimse.

Zina sanat sayılıp, revaç bulur o zaman.
Kadınlar dar giyinir, açılır baldır, gerdan.