Hazret-i Ömer “radıyallahü teâlâ anh” devrinde, çok memleket fethedilmiş, sayısız ganimetler alınmıştı.

Ama hazret-i Ömer’in yaşayışı hiç değişmemişti.
Eskisi gibi arpa ekmeği yer, yamalı elbise giyerdi.

Peygamber efendimize zevce olmakla şereflenen kızı hazret-i Hafsa validemiz “radıyallahü teâlâ anha”, o haşmetli günlerde babasını ziyarete geldi bir gün.

Ancak babasının hırkası dikkatini çekmişti.

Hayret ve şaşkınlıkla baktı babasına:
- Babacığım!
- Buyur kızım.

- Hırkanız babacığım.
- Ne varmış hırkamda?

- Çok eski, üstelik yamadan görünmüyor.
- Olsun kızım. Ne var bunda?

- Ama babacığım!

Halife hazretleri, sevgiyle baktı ona:
- Bak kızım. Efendimiz aleyhisselam, vefatına yakın çağırdı bir gün beni. Gidip oturdum huzurunda.

Bana bakıp;
- Ya Ömer! Mahşerde benim yanımda olmak ister misin? diye sordu.

- Çok isterim ya Resulallah, dedim.
- Öyleyse şu yaşayışını hiç değiştirme, buyurdu.

Bunu anlatıp, döndü kızına:
- Şimdi söyle bana kızım. Resulullahın bana vasiyeti böyleyken, değiştirebilir miyim o eski yaşayışımı?

Hazret-i Hafsa, mahcuptu.
Sessizce mırıldandı:
- Haklısınız babacığım. Özür dilerim.

Hırkanız çok eskimiş

Yine bir gün Hazret-i Ömer’in sırtında, hurma lifinden, üzerinde on yaması olan bir hırka vardı. Eshab bunu fark ettiyse de bir şey söylemeye çekindiler.

Ama biri cesarete gelip;
- Ya Emir-el müminin! İzninizle bir şey arz etmek istiyorum, dedi.

İzin verdi:
- Buyur kardeşim, söyle.

- Hırkanız çok eskimiş. Hani diyorum ki, bunu çıkarıp, şöyle devlet başkanına yakışan yeni bir hırka alsanız.

Halife hazretleri çok üzüldü bu sözden.
Huzuru kaçtı.
Hatta celallendi.

Dönüp sordu o sahabiye:
- Cenâb-ı Hak bize İslam’ı nasip etmedi mi?
- Etti elhamdülillah.

- İslam’dan daha büyük bir nimet var mı bugün?
- Yok elbette.

- Peki söyle bana, bu büyük nimet yanında, eski hırka giymemizin var mı bir kıymeti?

O sahabi mahcup olmuştu.
Başını yere indirip;
- Çok haklısınız, özür dilerim, dedi.