Uhud harbi kızıştığı zamanda, birer aslan kesilmişti sahabiler.
Hele hazret-i Ali “radıyallahü teâlâ anh”, ekin biçer gibi biçiyordu kâfirleri.

Bir ara küffârdan, bütün vücudu zırhlarla kaplı biri çıkıp bütün hiddetiyle bağırdı:
- Ey Müslümanlaar! Karşıma er istiyorum!

Efendimiz aleyhisselam, bu kâfire karşı birini aradı eshabı arasında.
Allah’ın aslanını görünce seslendi hemen:
- Ya Ali, çık şunun karşısına!

Hazret-i Ali;
- Baş üstüne ya Resulallah! dedi.

Aslan gibi gidip, dikildi kâfirin karşısına.
Ve hiç fırsat vermeden kılıcını kaldırıp şiddetle çaldı.

Müşrikin çelik zırhı kağıt gibi parçalanmış, kendiyse kanlar içinde cansız yere yıkılmıştı.

Tekbir sedaları yükseldi gökyüzüne.
- Allahü ekber! Allahü ekber!

Hazret-i Ali “radıyallahü teâlâ anh”, bu cenkte onaltı darbe almış ve yere düşmüştü bir ara.

O esnada yanına tanımadığı biri gelip seslendi:
- Kalk ya Ali, saldır şunlara!

Kalkıp kaçırttı müşrikleri.

Harpten sonra sordu Efendimiz aleyhisselama:
- O zat kimdi ya Resulallah?
- Cebraildi ya Ali!

Tek gayeleri vardı

Yine Uhud harbinde, bir ara karışmıştı ortalık.
Efendimiz aleyhisselamın yanında eshabtan birkaç kişi kalmıştı yalnız.
Onları da müşrikler ablukaya alıp, gittikçe daralttılar çemberi.

Kâfirlerin tek bir gayesi vardı o gün:
Resulullahı öldürmek.

Lakin mücahitler, Onun etrafında, etten duvar oluşturmuşlardı adeta.
Ona gelen hücumlara, bedenleriyle siper oluyor, uğrunda can verip, şehit oluyorlardı birer birer.

Ya Ali, hücum et şunlara!

Buna rağmen müşrikler yine fırsatını bulup Efendimiz aleyhisselama iyice yaklaşmışlardı ki, Resulullah hazret-i Ali’yi görüp seslendiler:
- Ya Ali, hücum et şunlara!

Hazret-i Ali aslan gibi kükreyerek saldırıya geçti.
Müşrikler, kaçışıp zor kurtardılar canlarını.
Ancak kılıcı kırılmıştı.

Koştu hemen Efendimiz aleyhisselama:
- Kılıcım kırıldı ya Resulallah.

O Server, Zülfikârı uzattılar ona.
- Al, bununla savaş!

Zülfikârı alıp, kaçırttı düşmanı.
Lakin az sonra yine Resulullaha hücuma geçtiler.

Efendimiz aleyhisselam yine seslendiler ona:
- Ya Ali, bunları def et benden!

Zülfikârı çekip dağıttı küffârı.
Cebrail aleyhisselam, o gün, Onun bu insanüstü gayretini görüp geldi Efendimiz aleyhisselama.

Onu ve kılıcını;
- Yiğitlerden Ali, kılıçlardan Zülfikâr!
diyerek metheyledi.