Peygamber efendimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” bir gün yalnız başlarına bir yerde oturuyorlardı ki, azgın müşriklerden Nadr bin Haris Onu bu ıssız yerde görüp çok sevindi.

Ve; “Tamam!” dedi içinden, “Şimdi göreceksin sen!”

Kılıcını çekip yürüdü üzerine.
Fakat o da ne?

Kılıcını fırlatıp hızla geri kaçmaya başladı.
Ter kan içinde gelip Ebu Cehilin yanında aldı soluğu.

Ebu Cehil sordu:
- Ya Nadr, ne oldu sana?

- Sorma, Muhammedi öldürecektim.
- E, niye öldürmedin?

- Tam öldürecektim ki, iki yanından “iki aslan” peydah oldu birden. Kaçmasaydım parçalayacaklardı beni.

Ebu Cehil;
“Aldırmaa!” gibilerden elini salladı:
- Biliyorsun, bu da Onun sihirlerinden biridir işte.

Onu üzenlerin akıbeti

Müşriklerden beş kişi vardı.
Ki bunlar, Peygamber efendimiz aleyhisselamı her gördükleri yerde alaya alır, küçük düşürmeye çalışırlardı.

Efendimiz aleyhisselam üzülürlerdi tabii.
Cebrail aleyhisselam geldi bir gün yanlarına.

Ve arzetti:
- Ya Muhammed! Seni kimler incitiyor? Göster bana onları.

Efendimiz aleyhisselam şöyle bir etrafa bakıp, ilerden geçmekte olan birini gösterdiler.
- İşte ya Cebrail, biri şu adam!

Gösterdikleri kâfir, o beş kişiden Velid bin Mugire idi.

Melek, onun bacağına sertçe bir nazar edip döndü Efendimize.
- Bunun işi tamam, başka?

Az sonra As bin Vail göründü.

Cebrail aleyhisselam onun da karnına nazar etti.
- Onun da işi tamam! dedi.

Peşinden diğer üçü çıktılar ortaya.
Onların da birinin gözüne, birinin başına, birinin de karnına nazar etti.

Sonra Efendimiz aleyhisselama döndü ve;
- Bunlar, pek yakında birer belaya duçar olacaklar. Sen müsterih ol, dedi.

Öyle de oldu.

Velid’in bacağına sivri bir demir saplanıp, deve boynu gibi şişti ve şiddeti bir sancıyla ölüp gitti.

Esved’in iki gözü birden kör oldu.
Cebrail aleyhisselam, bunun kafasını bir ağaca vura vura canını Cehenneme yolladı.

Öbür Esved’in ise yüzü simsiyah oldu birden.
Ailesi tanıyamayıp kovdular evden.
O da kahrından başını kapıya vura vura intihar etti.

Haris bin Kays ise tuzlu balık yedi bir gün.
Hararetten ne kadar su içtiyse de kanmadı.
Neticede çatlayıp helak oldu.

Peki, bütün bunlardan ders alındı mı?
Hayır.

Neden?
Çünkü basiretler kapalıydı.