Abdullah bin Dinar “rahmetullahi aleyh” anlatıyor:

Zahidlerden birinin üç yüz dirhem borcu vardı birine.
Bir türlü ödeyemiyordu.

Bu üzüntü içinde yattı bir gece.
Resulullah efendimiz aleyhisselamı gördü rüyasında.

Sevinçle huzuruna varıp;
- Ya Resulallah bana yardım edin, diye yalvardı.

Efendimiz aleyhisselam sordular:
- Nedir derdin?
- Borcum var, ödeyemiyorum.

- Ne kadar?
- Üç yüz dirhem.

Buyurdular ki:
- Yarın Ebül Hasen Kisai’ye git. Benim selamımı söyle. Sana üç yüz dirhem versin.

Sevinçle;
- Baş üstüne ya Resulallah, dedi.

Ve sordu peşinden:
- Ya bana inanmazsa ya Resulallah?

Buyurdular ki:
- O zaman ona; “Her gece yüz salevat okurmuşsun. Dün gece unuttun” diye söyle.

- Baş üstüne, dedi.
Ve uyandı uykudan.

Sevincinden sabahı zor etti.
Gün ışıyınca koştu o zatın hanesine.

Adamın evine vardığında onu, samanlıkta saman elerken gördü.
Adam samanın içine beş kuruş düşürmüş onu bulmak için bütün samanı elekten geçiriyordu.

Onun bu hâlini görünce taaccüp etti ama, yine de ben vazifemi yapayım deyip, Resulullah efendimiz aleyhisselamın selamını tebliğ etti:

- Resulullah efendimizin sana selamı var. Salevat getirmeyi dün akşam unutmuşsun, bu akşam söylesin buyurdu. Ben ise borçlu bir kimseyim, benim 300 dirhemlik borcumu ödemeniz için Peygamber efendimiz beni sana gönderdi, dedi.

Peygamber efendimizden selam gelmesi, çok hoşuna gitmişti.

Onun için;
- “Ne dedi, ne dedi?” diye adama üç defa tekrarlattı.

Adam da;
- Benimle alay mı ediyorsun? diyerek gerisin geriye döndü.

Fakat zengin olan, hemen önünü kesti ve;
- Ben senin ağzından, Resulullah efendimizin selamını daha fazla duymak için üç defa tekrarlattım. Her söylemene 300 dirhem veriyorum. Eğer daha fazla söyleseydin her biri için 300 dirhem verecektim, dedi.

Ve adama 900 dirhem verip, gönderdi.