Demirtaş Muhammedi "rahmetullahi aleyh", Mısır’da yetişen büyük Velilerdendir.

Bir gün, birkaç sevdiğiyle yolda giderken birisi hakaret etti bu zata.
O, hiç cevap vermeyip devam etti yoluna.
Adam bunu görünce, daha ileri gidip, daha çirkin şeyler söyledi.

Yine cevap vermeyince, yanındakilerin sabrı taştı.
- Efendim, o size hakaret ediyor, siz susuyorsunuz, dediler.

Mübarek zat onlara sevgiyle bakıp;
- Ne yapsaydım? buyurdu.
- Cevap verin efendim. Siz de ona bir şeyler söyleyin.

- Ne söyleyeyim mesela?
- Onu kötüleyin. Çirkin şeyler söyleyin.

Buyurdu ki:
- Ben çirkin söz bilmem ki. Her kaptan, içinde olan dışına sızar.

İslam’a hizmet

Bir gün de huzuruna bir genç geldi ve;
- Efendim, ben dinime hizmet etmek istiyorum, diye arzetti.

Cevaben;
- Çok iyi evladım, mübarek olsun, buyurdu. İnsan neyi isterse, cenâb-ı Hak onu ona nasip eder.

Genç sevindi:
- Nasip eder değil mi efendim?
- İnşallah. Yeter ki sen iste evladım. Ama niyetin halis olsun. Peygamber efendimiz aleyhisselam; “Müminin niyeti, amelinden hayırlıdır” buyuruyor.

Ve ekledi:
- Bir hadis-i şerifte de; “Allahü teâlâ, sizin yaptığınız işlere değil, kalbinize ve niyetinize bakar” buyuruyor.

Şöyle devam etti:
- Bazen kalbden iyi bir niyet geçer. Ama icra edilmez. İşte Allahü teâlâ yalnız kalbden geçen bir “iyi niyet” için çok sevap verir. Öyle ki, o iş icra edilseydi, belki bu kadar sevap kazanılmazdı.

Delikanlı sordu:
- Hikmeti ne hocam?

- Çünkü bu iş yapılırken gurur kibir olabilirdi. Ama niyette kibir olmaz. Onun için din büyükleri her namazdan sonra; “Ya Rabbi, bize halis niyet etmemizi nasip eyle!” diye dua ederlerdi.