Hindistan Evliyasından Ebülhayr Faruki hazretleri "rahmetullahi aleyh", bir sohbetinde;
- Kardeşlerim, “Ehl-i sünnet alimleri”nin kitaplarında yazılı olan itikada uymayan fena, bozuk itikatlar gönlü öldüren bir zehirdir, buyurdu.

Ve ekledi:
- Bu hal, insanı sonsuz ölüme, ebedi azaplara götürür. İbadette tembellik ve gevşeklik olursa, affolunabilir. Ama itikatta gevşek davranmak affolunmaz.

Sordular:
- Hikmeti ne hocam?

- Çünkü âyet-i kerimede mealen; “Şirki, yani küfrü asla affetmeyeceğim. Diğer bütün günahları, istediğim kimselerden affederim!” buyuruldu.

Küfürden çok korkun!

Bir gün de sohbetinde;
- Bir Müslüman, dinden çıkarsa, buna “mürted” denir, buyurdu. Önceki ibadetleri ve sevapları yok olur.

Sordular:
- Kelime-i şehadeti söylerse, tekrar imana gelmez mi efendim?

- Hayır. İmanının gitmesine sebep olan o şeyden tövbe etmesi gerekir. Yoksa Müslüman olamaz. Bunun için Müslüman, “küfre girmek”ten çok korkmalı, İslamiyet’e uygun olmayan söz, iş ve hareketlerden şiddetle sakınmalıdır.

Ve ekledi:
- Hadis-i şerifte; “Şirkten sakınınız! Şirk, karıncanın ayak sesinden daha gizlidir” buyuruldu.

İmanı gideren şey

Bir gün de bir ahbabı;
- Efendim, haram bir malın sahibi bilindiği halde, geri verilmeyip, bununla bir ibadet, mesela cami yaptırılsa veya sadaka verilse, kabul olur mu? diye sordu.

- Hayır. Hiçbiri kabul olmaz, buyurdu. Ayrıca bu, imana bile zarar verebilir. Şöyle ki, bu yaptığından sevap beklerse, imanı gider. Hatta bir başkası da, bunu bildiği halde; “İyi yaptın, sevap kazandın” derse, onun da imanı gider.