Şam’da yaşayan ve orada vefat eden büyük Veli Ahmed bin Muhammed "rahmetullahi aleyh" hazretlerinin sevdiklerinden birinin kardeşi vefat etmişti.

Mübarek zat, taziyeye gidip tesellide bulundu kendisine:
- Başın sağ olsun kardeşim!

Adam çok memnun oldu:
- Allah razı olsun hocam.

Sonra sohbete başladılar.

Büyük Veli;
- Ölüm, gerçekten çok acı bir iş, buyurdu. Ölüm, bize musibet gibi geliyorsa da aslında değil. Asıl musibet, ölümden gafil olmak ve ölüm için hazırlık yapmamaktır kardeşim.

Şöyle devam etti:
- Ölüm ne kadar acı olsa da, biz kulların, Allah’tan gelen her şeye rıza göstermemiz lazımdır. Çünkü dünyada ebedi kalmak için yaratılmadık. Tabii bir gün hepimiz öleceğiz. Ölümden kurtuluş yoktur.

Ve ekledi:
- Hem sonra ölüm, mümin için hediyedir aslında. Çünkü mümin, ölümle kurtuluyor dünya sıkıntılarından, Rabbine kavuşuyor. Ölüm olmadan Allahü teâlâya kavuşamayız.

Şöyle bitirdi:
- İşte ölüm, mümin için vuslattır, bayramdır. Aşıklar, maşuku olan Allah’a ölümle kavuşuyorlar. Müslüman, ölümden korkmamalı. Ölümden sonra başına geleceklerden korkmalı. Cenâb-ı Hak son nefeste “Allah” demeyi nasip etsin cümlemize.

- Amin hocam.


İki müfettiş var

Bu zat, bir gün, sevdiği bazı gençlere;
- Her an dikkatli olun. Unutmayın ki omuzlarımızda iki müfettiş var, buyurdu. Devamlı teftiş ediyorlar bizi.

Gençler;
- Efendim, melekleri mi kastediyorsunuz? Dediler.

- Evet. Ne yapıyorsak bir bir yazıyorlar. Ya sevap, ya da günah. Öyle yaşayalım ki, hiç günah yazılmasın defterimize.

Şöyle devam etti:
- Bütün ibadetlerinizi kusurlu bilin. Hakkıyla yapamadığınızı düşünün. Allah için niyet etmedikçe hiçbir ibadete başlamayın!

Sordular:
- Efendim, dünyada ve ahirette sıkıntılardan kurtulmak için bize ne tavsiye edersiniz?

Buyurdu ki:
- “Beş vakit namaz”ınızı cemaatle ve huşu ile kılın. Çünkü insanı dünyada ve ahirette felaket ve sıkıntılardan kurtaracak olan, ancak “doğru kılınan namaz”dır.