Endülüs’te yetişen büyük Velilerden Ebül Abbas el Basir "rahmetullahi aleyh" hazretleri zamanında bir “sihirbaz” gelmişti o havaliye.

Çeşitli gösteriler yaparak dinsizlik propagandası yapıyor, insanların imanını sarsmak istiyordu sihirle.

Yaptığı gösteriler hayret vericiydi gerçekten.

Bir gün, yine topladı etrafına insanları.
En büyük numarası da, oturduğu yerden yükselerek havada bağdaş kurup oturmaktı.

Sihirbaz tam bunu yapıyordu ki, bu büyük Veli oradan geçerken gördü onun bu oyununu.

Yaklaşıp seslendi seyircilere:
- Ey insanlar! Bu adam sihir yapıyor, anlamıyor musunuz?

Herkes Ona döndü:
- Sihir mi yapıyor?
- Evet ya. İmanınızı bozmak istiyor. Seyretmeyin onu! Buyurdu.

Sonra iki elini vurdu birbirine.
O vurdukça sihirbaz alçaldı.
Vurdukça alçaldı.

Ve “Paat!” diye düştü yere.
Rezil olmuştu.

Acele terk etti o yöreyi.
Bir daha da gözükmedi o havalide.

Yumuşak olursan, gelirler

Bir gün de sinirli bir delikanlı bu zata gelip;
- Efendim, insanlar yanıma pek gelmiyorlar. Sebep ne olabilir acaba? Diye dert yandı.

Mübarek zat;
- Yumuşak olursan gelirler, buyurdu. İnsanların, yanına rahat gelmemesi, senin için bir tehlikedir ayrıca. Yani bir kişinin yanına rahat gidilemiyorsa, onun “Son nefesi”nden korkulur evladım. Allah korusun.

Huzurlu olmak için

Bir gün de bazı gençlere;
- İnsanların ayıplarını ifşa etmeyin. Bilakis örtün onları, buyurdu.

Ve sordu onlara:
- Niçin biliyor musunuz?
- Niçin efendim?

- Çünkü kim bu dünyada insanların ayıbını örterse Allahü teâlâ da kıyamet gününde onun günahlarını örter.

Biri sordu gençlerden:
- Peki hocam, huzurlu olmak için ne yapalım acaba?

- Ahireti düşünün. “Ahiret”i düşünürseniz huzurlu olursunuz. “Dünya”yı düşünense huzursuzluktan kurtulamaz.