Anadolu Velilerinden Mustafa Emin Ağa’nın "rahmetullahi aleyh" talebesinden biri, bir gün izin alıp köyüne gitti.

Ancak orada, şeytan musallat oldu bu gence.
Vesvese verdi.

O da buna aldanıp, kendi kendine;
“Ben niçin bir hocaya tâbi olup tıkıldım şu medreseye. Burada ilim öğrenip de ne yapacağım? Boş ver, köyüme gelmişken bir daha dönmeyeyim. Burada keyfimce yaşarım” diye düşündü.

Bu düşünceler içinde yattı bir akşam.
Gece, hocasını gördü rüyada.

Büyük Veli şefkatle bakıp;
- Evladım, yanlış düşünüyorsun, buyurdu. İnsanın bir hocası olması ne güzel şeydir.

Delikanlı mahcuptu:
- Şey hocam.

- Şeytan seni aldatıyor oğlum. Uyma ona. Bu köyde keyfince yaşayıp da nereye varacaksın? Çabuk gel, seni bekliyorum, buyurdu.

Ve kayboldu gözden.
Genç uyandı.

Anlamıştı hatasını.
O sabah yola düşüp geldi ve kavuştu hocasına.

Özür diledi.
Ve bir daha da ayrılmadı yanından.

Kim günah işlemezse…

Bu zat, bir günkü sohbetinde;
- Kardeşlerim, kim Allah’tan hayâ ederek günah işlemezse, Allah da ona azap etmekten hayâ eder, buyurdu.

Sordular:
- Allah’tan korkmak da böyle midir efendim?

- Evet. Kim ne kadar Allah’tan korkarsa, insanlar da o nisbette ondan korkar ve çekinirler.

Ne ekersek, onu biçeriz

Bir gün de sevdiklerine;
- Kardeşlerim, kim genç iken yaşlılara hizmet ederse, kendisi yaşlanınca da ona hizmet eden gençler bulunur, buyurdu.

Ve ekledi:
- Yani ne ekersek, onu mu biçeceğiz. İyilik yapan iyilik bulur, kötülük yapan da kötülük.

Tövbe edin!

Bir gün de;
- Hocam, isteklerimize kavuşmak için bize ne tavsiye edersiniz? diye sordular.

Cevaben;
- Tövbe edin, buyurdu.

Şaşırdılar:
- Niye tövbe edelim ki efendim?

- Siz isteklerinize kavuşmak istemiyor musunuz?
- Evet, istiyoruz.

- Öyleyse tövbe edin. “Tövbe”nin açmadığı kapı yoktur.