Anadolu Velilerinden İzmirli Osman Nuri Efendi "rahmetullahi aleyh", bir sohbetinde;
- “Ehl-i sünnet itikadı”nı ve ibadet bilgilerini öğrenmeden önce, menkıbe ve hikaye kitapları okumamalıdır, buyurdu.

Ve ekledi:
- Fıkıh kitapları yanında, bu ve benzeri kitaplar lüzumsuzdur.

- Lüzumsuz mu efendim? dediler.

- Evet. Menkıbe okumak lüzumsuz olursa, dinsizlerin çıkardığı kitap ve mecmuaların tiryakilerine acaba ne denir?

Şöyle devam etti:
- Önce dinde zaruri lazım olan bilgileri okuyup öğrenmek ve çoluk çocuğuna öğretmek lazımdır. Bunlardan fazlası ikinci derecede kalır.

Şöyle bitirdi:
- Din bilgilerini öğrenmeden, başka şeyler öğrenen ve çocuklarına doğru din bilgisi öğretmeyerek, sadece para, mal ve mevki kazanmalarına uğraşanlar, ahirette çok pişman olacaklardır.

Öğretmemek vebaldir

Bir gün de sohbetinde;
- Çocuklarına imanı, İslam’ı öğretmeyen ana babalar, onları Müslüman olmaktan mahrum etmiş, dinsiz, imansız olmalarına sebep olmuş olurlar, buyurdu.

Ve ekledi:
- Böyle ana babalar, çocuklarıyla birlikte, Cehennemde yanacaklardır.

Sordular:
- İslamiyet’i yaşasalar da mı efendim?
- Evet. Namazları ve oruçları kendilerini bu azaptan kurtaramaz.

- Hikmeti ne efendim?
- Çünkü, başkasının, hele de kendi yavrularının kâfir olmasına sebep olan kimsenin imanı gider.

Küfre rıza, küfürdür

Bir gün de sohbette;
- Bir müminin kâfir olmasını isteyenin durumu nedir? diye sordular.

Cevabında;
- Bir Müslümanın kâfir olması için dua edenin imanı gider, buyurdu.

Sordular:
- Ya kâfire saygı gösterilirse efendim?
- Kâfire saygı gösterenin, hürmetle selam verenin imanı gider. Onlara saygı bildiren bir söz söylemek, mesela “Üstadım!” demek, imanı giderir.