Erzincan Evliyasından Muhammed Sami Efendi “rahmetullahi aleyh”, bir sohbetinde;
- Kardeşlerim, müminin, büyük dahi olsa günah işlemekle imanı gitmez, kâfir olmaz, buyurdu.

Ve ekledi:
- Günahı çok olan bir mümin, son nefesi boğazına gelmeden evvel tövbe ederse, kurtulması çok umulur. Çünkü Allahü teâlâ, tövbeyi kabul edeceğini vaad etmiştir. O, vaadinden dönmez.

Sordular:
- Ya tövbe etmezse efendim?

- O zaman onun işi, Allahü teâlânın iradesine kalmıştır. Yani dilerse günahlarının hepsini affederek Cennete sokar. Dilerse Cehennem ateşiyle günahları kadar azab yapar. Fakat sonunda yine merhamete kavuşarak Cennete girer.

- Yani Cehennemde sonsuz kalmaz mı efendim?

- Hayır. Ahirette merhamete kavuşamayan, yalnız kâfirlerdir. Kalbinde zerre kadar imanı olan, rahmete kavuşacaktır.

İlk öğrenilecek şey

Bir gün de sohbetinde;
- Bir çocuk akıl baliğ olunca, [erkeklerde ilk meni gelince, kızlarda ilk hayz olunca], hemen “iman”ın altı şartını, sonra farzları, helal ve haram olan şeyleri öğrenmesi farz olur, buyurdu. Bunları, ana babasından, onlar bilmiyorsa bilen bir akrabasından veya ahbabından sorup öğrenmelidir.

Ve ekledi:
- Müslüman olan kâfir de böyle yapar. Hemen “Ehl-i sünnet” bir din adamına veya müftüye gidip, lüzumlu bilgileri ondan sorması gerekir. Bunların da ona öğretmesi veya bir din kitabı hediye ederek buradan okuyup öğrenmesini tenbih etmeleri farz olur. Böyle yapmazlar da sadece “Aferin, aferin!...” deyip öğretmez veya bir kitap vermezlerse, farzı yapmamış olurlar.

Şöyle bitirdi:
- Bu farzı yapmayan, Cehennemde yanacaktır.