Ahmed Rıdvani hazretleri “rahmetullahi aleyh” Edirne Evliyasından.

Her Veli gibi, tek derdi vardır onun da:
“Ahiret”.

Ahirette azaptan kurtulmayı düşünür sadece.

Yalnız kendisinin mi?
Hayır, herkesin.
Bunun için çırpınır adeta.

- Ey insanlar! derdi sık sık, dünya ve ahiret saadetlerinin başı, Allahü teâlânın rızasına kavuşmaktır. Bu da, İslamiyet’e uymakla olur.

Ve eklerdi:
- İslam’a tam uyan, dünyada da rahat eder, ahirette de.

Malınız azalıyor

Misafirsiz yemeğe oturmazdı bu mübarek zat.
- Niçin? diye soranlara;
- Kıyamet günü, misafirle yenen yemekten sual olmayacak, derdi.

Çok da cömertti ayrıca.
Önüne gelene ikram ederdi.

Öyle ki, yakınları akıl erdiremezdi bu kadarına.
- Hocam! dediler bir gün. İyi de, malınız azalıyor.

Cevabı manidârdır mübarek zatın:
- Malım azalıyorsa, ömrüm de bitiyor.

Yazık oldu zavallıya

Bir zaman, kötü huylu bir kişi gelip gider bu zatın yanına.
Sohbetten büyük zevk alır.

Ancak bir müddet sonra sessizce ayrılır, gelmez olur artık.
Onun ayrılmasına çok üzülür mübarek zat.

- Niçin bu kadar üzülüyorsunuz? dediklerinde;
- Nasıl üzülmeyeyim, buyurur. O bizden ayrıldı, ama kötü huyları ayrılmadı ondan. Az daha bizimle olsaydı, kurtulabilirdi o kötü huylardan. Yazık oldu zavallıya.

En büyük keramet

Bu zat da, diğer Veliler gibi saklardı kerametini.
- En büyük keramet “İstikamet”tir, derdi.

Sevenleri;
- O nedir ki? diye sordular bir gün.
- Doğru yolda, hiç sapmadan yürümektir, buyurdu.

Talebesine de;
- Meşguliyet nimettir der, mutlaka bir işle iştigal etmelerini emrederdi.

Nitekim sık sık;
- Evlatlarım, sizi, geçiminizi temin ederken görmek, cami köşesinde görmekten, bana daha sevimli geliyor, dediği meşhurdur.