Yemen’in büyük Velilerinden Ebu Bekir Eş-Şeli hazretleri "rahmetullahi aleyh", bir gün boş vakit geçiren insanları gördü sokakta.
Çok üzüldü.

Yanlarına yaklaşıp;
- Kardeşlerim, bu dünya, oyun ve eğlence yeri değildir. Yakında bu boş geçirdiğiniz vakitler için çok pişman olacaksınız, buyurdu.

Bu üç cümlecik nasihat, çok tesir etti onlara.
O günden itibaren ibadete sarılıp boş vakit geçirmediler artık.

Seven, söz dinler

Bir gün de, sevdiklerine "Muhabbet"ten bahsediyordu ki;
- İnsan, sevdiğinin sözünü dinler, öyle değil mi? diye sordu.

- Elbette efendim, dediler.

- Yani ona itaat eder değil mi?
- Evet efendim.

Buyurdu ki:
- İşte sevmenin birinci şartı itaattir. Seven, sevdiğine itaat eder. İtaat yoksa, o zaman sevgi de yoktur.

Allah için yapın

Bir gün de;
- Kardeşlerim, şu dünyada Allah için yapılmayan hiçbir işte tat yoktur, buyurdu.

Sordular:
- Allah için yapılırsa efendim?
- Onlar, ahiretten sayılır. Ama dünya için yapılırsa, o zaman bir hiçtir, buyurdu.

Ve ekledi:
- Çünkü dünya, hayaldir, fanidir, aldatıcıdır, vefasızdır. Arkasına takılanlara en büyük fenalığı yapar.

Cihat nedir?

Bir gün de;
- Cihad nedir? diye sordular bu zata.

Cevabında;
- Cihad, Allah için İslam’a hizmettir, buyurdu. Ama kolay tarafı yoktur bu hizmetin.

Ve açıkladı:
- Çünkü bu hizmet ihlas ister, sabır ister, kısacası güzel ahlak ister. Memurluğa benzemez. Bu işte izin, mesai, gece ve gündüz mefhumları düşünülmez.

Şöyle bitirdi:
- Hizmet, sıkıntılı iştir yani. Ama bu hizmette çok sıkıntı çeken, ahrette çok nimetlere kavuşur.