Cizre’de yaşayan Velilerden Şeyh Halid Cezeri hazretleri “rahmetullahi aleyh“, bir gün sevdiklerine;
- Kardeşlerim, Allahü teâlânın sevgili Peygamberine “sallallahü aleyhi ve sellem” ayak uydurmayan bir kimse, felaketlerden kurtulamaz, buyurdu.

Ve ekledi:
- Şu birkaç günlük dünya hayatını, Hak teâlânın razı olduğu şeyleri yapmakla geçirmelidir.

Şöyle devam etti:
- Bir kimsenin işinden, Sahibi razı olmazsa, onun yaşaması nasıl olur? Hak teâlâ, kullarının büyük, küçük her yaptığını bilmekte ve görmektedir.

Ve sordu onlara:
- Bir kimse, yapacağı çirkin ve kötü bir işi başkalarının göreceğini anlasa, onu yapabilir mi?
- Yapamaz elbette, dediler.

- Neden?
- Utanır o insanlardan.

Buyurdu ki:
- Bu Müslümanlara ne oldu ki, Hak teâlânın gördüğünü bildikleri halde Onun beğenmediği, çirkin şeyleri yapmaktan sıkılmıyorlar? Bu nasıl Müslümanlıktır? Hak teâlâya, kendi kusurlarını gören bir kimse kadar kıymet vermiyorlar.

Şöyle bitirdi:
- Öyleyse nefslerimizin kötülüğünden ve işlerimizin bozukluğundan Allahü teâlâya sığınalım. İmanımızı yenileyelim. Hadis-i şerifte; (La ilahe illallah diyerek imanınızı tazeleyiniz!) buyuruldu.

Dünyaya çalışmak günah mı?

Bir gün de genç biri geldi yanına.
- Hocam bir şey sorabilir miyim?
- Tabii, sor evladım.

Şöyle sordu:
- Dünya için çalışmak günah mı hocam?
- Hayır, buyurdu. Bilakis helal lokma yemek için çalışmak ibadettir.

Delikanlı şaşırdı.
- İbadet mi dediniz?
- Evet.

- Dünya malı kötü değil mi yani?
- Hayır, mal kötü değildir evladım.

- Kötü olan nedir peki?
- Mal sevgisini kalbe sokmak kötüdür.