Kabr-i şerifi Babaeski’de bulunan büyük Velilerden Şühudi Efendi “rahmetullahi aleyh“, bir sohbetinde;
- Dünya hayatı pek kısadır kardeşlerim. Onun için bunu en lüzumlu şeyde kullanmak gerekir, buyurdu.

- En lüzumlu şey nedir? dediler.
- Evliya zatların, “Allah adamları”nın yanında bulunmak, sohbetlerinden istifade etmektir. O mübarek zatlar yoksa, kitaplarını edeple okumak gerekir. Kitap okumak sohbetin yarısıdır. Hiçbir şey sohbet gibi faydalı olamaz.

Ve ekledi:
- Resulullahın Eshabı, sohbet ile Peygamberlerden başka herkesten, hatta Veysel Karani’den ve Ömer bin Abdülaziz’den daha üstün oldular.

Şöyle devam etti:
- Halbuki Veysel Karani ile Ömer bin Abdülaziz, Evliyalıkta son dereceye yükselmiş, sohbetten başka bütün üstünlüklere varmışlardı.

Sordular:
- Eshab-ı kiramın üstünlüğü nereden ileri geliyor efendim?
- Sohbetten. Çünkü bu sahabiler, Resulullahı görmekle, melekle birlikte bulunmakla, vahyi ve mucizeleri görmekle, imanları görerek inanmak oldu. Bu saydığımız üstünlükler, bütün başka üstünlüklerin temeli olup, Eshab-ı kiramdan başkası bunlara kavuşamamıştır.

Şöyle bitirdi:
- Veysel Karani, sohbetin bu üstünlüklerini bilseydi, hiçbir şey onu sohbetten alıkoyamaz, sahabilik şerefine kavuşmak için her şeyi bırakırdı.