Türkistan’ın büyük Velilerinden Seyyid Ata hazretleri “rahmetullahi aleyh“, bir gün komşu bir gence;
- Ey akıllı oğlum! Haramların süsüne, yaldızına sakın aldanma ve çabuk geçen, tükenen lezzetlerine kapılma! buyurdu. Bütün hareketlerinin, İslamiyet’e uygun olmasına çok dikkat et! Onun ışıkları altında yaşamaya çalış!

Delikanlı sordu:
- En önce ne yapmalıyım efendim?

- Her şeyden önce, “Ehl-i sünnet alimleri”nin bildirdiği iman ve itikadı iyi öğrenmeli ve imanını buna göre düzeltmelisin oğlum.

- Sonra efendim?
- Sonra, fıkıh bilgisini öğrenip, farzları yapmaya sarılmalı, helale, harama dikkat etmelisin. Farzların yanında, nafile ibadetlerin hiç kıymeti yoktur.

Genç adam merak etti.
- Hiç mi kıymeti yoktur?
-Evet. Deniz yanında damla bile değildir. Buna rağmen bazı Müslümanlar, farzları bırakıp, nafile ibadetlere sarılıyor ki, hiç doğru değil.

- Nasıl mesela hocam?
- Mesela kadın erkek karışık olarak mevlid okutmaya, cami yapmaya, sadaka ve hayrat yapmaya önem verip, farzları, mesela “beş vakit namaz” kılmayı, Ramazan’da oruç tutmayı, zekat ve uşur vermeyi, borç ödemeyi, helalı, haramları öğrenmeyi hafif ve önemsiz görüyorlar.

Ben çok günahkârım

Bir gün de gencin biri gelip sordu bu zata:
- Hocam, ben çok günahkâr biriyim. Ne tavsiye edersiniz?

Buyurdu ki:
- Günah işleyince, hemen tövbe et evladım. Tövbeyi geciktirme sakın!

- Tövbe edince Allah affeder mi efendim?
- Elbette. Günahına tövbe eden, hiç günah işlememiş gibidir.

- Başka tavsiyeniz hocam?
- Bir işi yapacağın zaman kalbine bak. Eğer kalbin sıkılıyor ve çarpıntı oluyorsa, yapma o işi!

- Neden hocam?
- Çünkü günahtır o iş. Müminin kalbi, günah olan işlerde sıkılır ve hızlı çarpar.