Evliyanın en büyüklerinden Behaeddin-i Buhari “kuddise sirruh” hazretleri, bir gün;
- Mümin için en büyük müjde, ona ölümü hatırlatmaktır, buyurdu. Müminin ölümü, büyük saadettir. Çünkü ölümle Rabbine kavuşacaktır. Herkes ölürken, Allahü teâlâ, Peygamber efendimizi “aleyhisselam” gösterecek ve;
- Bunu tanıyor musun? diye soracak.

Müminler;
- Evet, iyi tanıyorum, diyecek ve Onu görmenin lezzetiyle ölüm acısını duymayacaktır.

Kâfirler ise;
- Hayır, tanımıyorum, diyecek ve ebedi felakete düşecektir.

Sonra yaparım diyenler

Bir gün de sohbetinde;
- “Helekel müsevvifun" hadis-i şerifini okudu.

Sordular:
- Mânâsı nedir efendim?
- Yani hayırlı işleri tehir eden, biraz sonra yaparım diyen, ziyan etti demektir.

Ve şunu anlattı:
Bir İslam âlimine,
- Muvaffak olmanızı neye borçlusunuz? diye sormuşlar.

Cevaben;
- “Helekel müsevvifun” hadis-i şerifini kendime düstur yaptım ve hayırlı işleri anında yapıp, az sonraya bile tehir etmedim, buyurmuş.

Nasıl şükredeceğiz?

Bir gün de;
- Namazını kılan, haramlardan sakınan kimse, Allahü teâlânın sevdiği kuldur buyurdu. Hiç bir zaman, hiç bir şekilde, halinizden şikâyetçi olmayınız. Her zaman hamd edici ve şükredici olunuz. Nimetlere şükredilirse, artar.

Sordular:
- Nasıl şükredelim efendim?
- Emr-i maruf yapmakla. Sözünüzün geçtiği kimselere İslamiyet’i öğretiniz. Üzmemek için susmak, sevgiye yakışmaz. Bütün ibadetlere verilen sevap, gaza sevabı yanında, denizde damla gibidir. Gaza sevabı da emr-i maruf sevabı yanında, denizde damla gibi kalır.