Evliyanın en büyüklerinden Behaeddin-i Buhari “kuddise sirruh” hazretleri, bir sohbetinde;
- Kardeşlerim! Yolumuz, iki temel üzerine kurulmuştur, buyurdu. Birincisi, İslamiyet’e uymaktır. Öyle ki, dinimizin bir edebini bile elden kaçırmaya gönlü razı olmamalıdır.

Sordular:
- İkincisi nedir efendim?
- İkincisi, kendisine dinini öğreten hocasını sevmek ve hürmet etmektir. Öyle ki, onun her şeyini beğenmeli, her sözünü ve her işini güzel görmelidir. Bu iki temel sağlam olursa, dünya ve ahiret saadetleri ele girmiş demektir.

Ve ilave etti:
- Müslüman, her aklına gelen şeyi yapmamalıdır. Akla öyle şeyler gelir ki, onları yapmamak daha iyi olur. Nefs, inatçıdır çünkü. İstediğinden vazgeçmez. Ona elbette kavuşmak için diretir. Onun iyi mi, kötü mü olduğunu hiç düşünmez.

En büyük keramet

Bir gün de;
- En büyük keramet nedir efendim? diye sordular bu zata.
Buyurdu ki:
- En büyük keramet, dinde istikamet sahibi olmaktır.

- İstikamet nedir efendim?
- İstikamet, bildiği hak yolda dosdoğru yürümek, hiç sağa sola sapmamaktır.

- İyi Müslüman kimdir efendim?
- İyi Müslüman, kimseye yük olmayan, bilakis herkesin yükünü çekendir.

Bir Müslümanı sevindirmek

Bir gün de sohbetinde;
- Kardeşlerim, Allah’ın salih kullarını yani Müslüman bir din kardeşinizi sevindirmeye bakın, buyurdu. Hak teâlâ indinde çok kıymetlidir.

Ve ilave etti:
- Nitekim hadis-i şerifte mealen; (Farzlardan sonra, amellerin en kıymetlisi, bir Müslümanı sevindirmektir) buyuruldu.