Evliyanın en büyüklerinden Mazhar-ı Can-ı Canan “kuddise sirruh” hazretlerine, bir gün ahiret gününden sordular.

Cevaben;
- İman edilmesi lazım olan altı şeyden beşincisi (Ahiret gününe inanmaktır) buyurdu. Bu zamanın başlangıcı, insanın öldüğü gündür. Kıyametin sonuna kadardır.

Sordular:
- Ahiret günü ne demektir efendim?
- Ahiret günü, son gün demektir.

- Niçin son gün denilmiş efendim?
- Arkasından gece gelmediği veya dünyadan sonra geldiği için böyle denmiştir.

- Kıyamet ne zaman kopacak efendim?
- Kıyametin ne zaman kopacağı bildirilmedi, zamanını kimse anlayamadı. Fakat, Efendimiz “aleyhisselam”, birçok alametlerini ve başlangıçlarını haber verdi.

- Onlar nelerdir efendim?
- Hazret-i Mehdi gelecek, İsa aleyhisselam gökten Şam’a inecek, Deccal çıkacak, Yecüc Mecüc denilen kimseler her yeri karıştıracak ve güneş batıdan doğacaktır.

- Başka efendim?
- Büyük zelzeleler olacak, din bilgileri unutulacak, fısk, kötülük çoğalacak, dinsiz, ahlaksız ve namussuz kimseler emir olacak, Allahü teâlânın emirleri yaptırılmayacaktır.

Şöyle bitirdi:
- Haramlar her yerde işlenecek, Yemenden bir ateş çıkacak, gökler ve dağlar parçalanacak, güneş ve ay kararacak, denizler birbirine karışacak ve kaynayıp kuruyacaktır.

Şunu iyi bilin ki…

Bir gün de genç bir talebesine;
- Evladım, şunu iyi bil ki, herkes seni, Allah’ını sevdiğin kadar sever, Allah’tan korktuğun kadar senden korkar ve Allah’a itaat ettiğin kadar sana itaat ederler, buyurdu.

Ve ekledi:
- Allahü teâlânın dinine hizmet ettiğin kadar, sana hizmet ederler.

Ve özetledi:
- Hülasa her işin, Onun için olsun! Yoksa, hiçbir işinin faydası olmaz. Hep kendini düşünme! Allahü teâlâdan başka, kimseye güvenme!