Evliyanın en büyüklerinden Seyfeddin-i Faruki “kuddise sirruh” hazretleri, bir gün sevdiği birine;
- Şüpheli bir şey ile karşılaşınca, elini kalbinin üstüne koy! Çarpıntı olmazsa, o işi yap! Çarpıntı olursa yapma! buyurdu.

Adam merak etti:
- Hikmeti nedir efendim?
- Çünkü hayırlı işlerde kalb rahat olur, buyurdu.

Ve ilave etti:
- Hadis-i şerifte; (Elini kalbinin üzerine koy! Helal olan şey yapılırken, kalb sakin olur) buyuruldu.

İbadetlerini kusurlu bil!

Bir gün de bir sevdiğine;
- Bütün taatlarını, ibadetlerini kusurlu bil! Tam hakkıyla yapamadığını düşün! buyurdu.

Ve devam etti:
- Allahü teâlâ, Al-i İmran suresinin onyedinci âyetinde, sabredenleri, sadıkları, namaz kılanları, zekat verenleri ve seher vakitlerinde istiğfar edenleri metih buyurdu.

Ve izah etti:
- Hepsinden sonra, istiğfar edenleri bildirmesi, insanın, her ibadetini kusurlu görüp, daima istiğfar etmesi içindir.

İbadet yapın, tövbe edin!

Bir gün de sohbetinde;
- Kardeşlerim, ibadet yapanların kendilerini beğenmeleri, fasıkların günahlarından daha kötü ve daha zararlıdır, buyurdu.

Ve şunu anlattı:
Evliyadan biri camide itikaf yapıyordu. Fakat az sonra aceleyle dışarı çıktı.

Onu böyle görenler;
- Niçin çıktınız efendim? dediler.
- Hafızların, kendilerini beğendiklerini görüp, onlardan kaçtım, buyurdu.