En büyük İslam âlimlerinden Mazhar-ı Can-ı Canan “kuddise sirruh” hazretleri, bir sohbetinde;
- Kardeşlerim, insanın en büyük düşmanı kendi nefsidir, buyurdu. Hep insana zararlı şeyleri yapmak ister.

Ve daha izah etti:
- Nefsin arzularına şehvet denir. Nefsin şehvetlerini yapmak, ona çok tatlı gelir. Bunları lüzumu kadar yapmak, günah değildir. Fazlasını yapmak, zararlı olur ve günah olur.

Sordular:
- Bize ne tavsiye edersiniz efendim?
- Çocuklarınıza her şeyden evvel İslamiyet’i öğretmeye bakın. Dinlerini bilmezlerse, Müslümanlıkları devam etmez.

- Devam etmez mi efendim?
- Maalesef evet. Zira büyüklerimiz; (Dinini bilmeyenin dini yoktur) buyuruyorlar.

Müslümanım demek kâfi değil

Bir gün de sohbetinde;
- Müslüman olduğunu söyleyen veya cemaatle namaz kılarken görülen bir kimsenin Müslüman olduğu anlaşılır, buyurdu.

Dinleyenler;
- Bu kimsenin bir sözünde veya bir hareketinde, Ehl-i sünnet âlimlerinin bildirdikleri iman bilgilerine uymayan bir şey görülürse efendim? dediler.

- O zaman bu hâl kendisine anlatılıp, bundan vazgeçmesi ve tövbe etmesi söylenir.

- Vazgeçmezse efendim?
- Kısa aklı, bozuk düşüncesi ile cevap verip vazgeçmezse, bunun sapık veya mürted olduğu anlaşılır.

- Namaz kılsa da mı efendim?
- Evet. Namaz kılsa, hacca gitse, her ibadeti ve iyiliği yapsa da, bu felaketten kurtulamaz.

Ve özetledi:
- Küfre sebep olan bu şeyden vaz geçmedikce ve bundan tövbe etmedikce Müslüman olamaz.