Evliyanın en büyüklerinden Seyyid Abdullah-ı Dehlevi “kuddise sirruh” hazretlerine, bir gün Peygamberlerden sordular.

Cevaben;
- Peygamberler, beşeri sıfatlarda bizim gibi insandır, buyurdu. Onlar da yer, içer, uyur ve yorulur. Bizden farkları, zeka ve muhakeme kuvvetlerinin çok üstün olması, tertemiz ahlaklı ve Allahü teâlânın emirlerini bize tebliğ edecek bir güçte bulunmalarıdır.

Ve ilave etti:
- Peygamberler, en büyük rehberlerdir.

Sordular:
- En büyükleri kimdir efendim?
- En yükseği, İslam dinini tebliğ eden, en son ve en üstün peygamber, Muhammed aleyhisselamdır. Kitabı da (Kur’an-ı kerim)dir.

Peygambere inanmak

Bir gün sevdiği bir genç;
- Efendim, Muhammed aleyhisselamın, Allahü teâlânın Peygamberi olduğuna inanmak nasıl olur? diye sordu.

Cevabında;
- Muhammed aleyhisselamın Allah’ın Peygamberi olduğuna inanmak demek, Onun bildirdiği Kur’an-ı kerimde yazılı olan emirlerin ve yasakların hepsinin, Allahü teâlânın emirleri ve yasakları olduğuna inanmak, hepsini kabul etmek ve beğenmek demektir, buyurdu.

Delikanlı sordu:
- Böyle inanan kimse, bunlardan bazılarına uymazsa, imanı bozulur mu efendim?

- Hayır, imanı bozulmaz ve Müslümanlıktan çıkmaz. Fakat bunlardan birine bile uymadığına üzülmez, hatta bu hali ile öğünürse, Peygambere inanmamış olur, imanı bozulur ve dinden çıkar.

- Üzülürse efendim?
- Uygunsuz hareketinden dolayı Allahü teâlâya karşı boynu bükük, kalbi üzüntülü olursa, imanının kuvvetli olduğu anlaşılır.