Büyük İslam âlimlerinden ve İstanbul’da Kadıköy müftüsü iken 1967 yılında vefat eden seyyid Ahmet Mekki Efendi “rahmetullahi aleyh” hazretleri, bir gün bazı gençlere;

- Ey temiz gençler! Şerefli ecdadımızın bizlere tam ve doğru olarak getirip emanet bıraktığı mübarek İslam dinini ve bunun bildirdiği güzel ahlakı iyi öğreniniz! buyurdu.

Ve devam etti:
- Güzel yurdumuza göz diken, can, mal, din ve ahlak düşmanlarının saldırılarına karşı, bu mukaddes emaneti bütün gücünüzle savununuz! Ve her yere yayarak, insanları saadete kavuşturmaya çalışınız!

Sordular:
- Dinimiz neyi emrediyor efendim?

Buyurdu ki:
- Güzel huylu olmamızı, sevişmemizi, büyüklere hürmet, küçüklere şefkat etmeyi, dinli dinsiz, herkese iyilik etmemizi emrediyor. Öyleyse hem Allahü teâlânın emirlerine, hem de devlet ve hükümetimizin emirlerine karşı gelmemeliyiz!

Şöyle bitirdi:
- Sevişelim, yardımlaşalım ki, Allahü teâlâ yardımcımız olsun!

Akıl, kalb ve nefs

Bir gün de bazı sevdiklerine;
- Kardeşlerim, Allahü teâlâ insanda üç şey yarattı. Bunlar, akıl, kalb ve nefstir. Bunların üçü de görülmez. Varlıklarını eserleri ile, yaptıkları işlerle ve dinimizin bildirmesi ile anlıyoruz.

Sordular:
- Bunların yerleri neresidir efendim?
- Akıl ve nefs dimağımızda, kalb ise göğsümüzün sol tarafındaki yüreğimizdedir. Bunlar, madde değildir. Yer kaplamazlar.

- Vazifeleri nelerdir efendim?
- Akıl, İslam bilgilerini anlamaya çalışır. İslamiyet’i bilen ve uymak isteyen akla (Akl-ı selim) denir. Selim olan akıl, İslamiyet’in bildirdiği iyi şeyleri kalbe bildirir. Kalb de, bunları yapmayı irade ederek, dimağdan çıkan hareket sinirleri vasıtası ile, azalara, organlara yaptırır.