Evliyanın büyüklerinden Seyyid Muhammed Salih “kuddise sirruh” hazretlerine, bir gün;
- Efendim, bir kimse sadece “La ilahe illallah” dese, “Muhammedün Resulullah” demese, Müslüman olur mu? diye sordular.

Cevaben;
- Olmaz, buyurdu.

- Neden efendim?
- Çünkü kelime-i tevhid bir bütündür. Herkes Allah diyor. Kâfirler de zorda kalınca Allah diyorlar. Ama Muhammed aleyhisselamı Peygamber tanımıyorlar. O zaman da iman olmuyor.

Ve ilave etti:
- Bir Müslüman, bütün Peygamberlere inansa, yalnız birine inanmasa, o kimsenin imanı gider.

Ehil na ehil, beraber

Bir gün de bazı sevdikleri;
- Efendim, Cuma günü için bayram deniyor. Bu doğru mu? diye sordular.

Cevabında;
- Evet, Hadis-i şerifte; (Cuma, dünyada ve Cennette müminlerin bayramıdır) buyuruldu.

Sohbetine devamla;
- Eğer bir toplulukta, bir cemaatin içinde, Allahü teâlânın sevdiği, beğendiği, razı olduğu, kabul ettiği bir tek kişi varsa, Allahü teâlâ, o bir kişi hürmetine hepsini affeder, buyurdu.

Ve şöyle özetledi:
- Hak kapısında, ehil ve na ehil beraberdir.

Kötü arkadaştan sakının!

Bir gün de genç bir Müslümana;
- Kötü arkadaşlardan sakın evladım. Onlar, Allah’ın merhametini ileri sürüp seni aldatırlar, buyurdu.

Genç sordu:
- Allahü teâlâ merhametli değil mi efendim?
- Elbette merhametlidir. Ama azabı da çok şiddetlidir. Günah işleyenleri yakar.