Evliyayı kiramdan Seyyid Abdülhakim-i Arvasi “kuddise sirruh” hazretlerine, bir gün;
- Namaz kılmayan kimse Müslümanlıktan çıkar mı efendim? diye sordular.

Cevabında;
- Namaz, çok mühim ibadettir, buyurdu. Müslüman olan, mutlaka beş vakit namazını kılmalıdır. Kılmayan kimse, eğer üzülüyorsa, Müslümanlıktan çıkmaz.

Sordular:
- Üzülmüyorsa efendim?
- Eğer kılmadığını dert etmiyor, namaz vakti geçerken zerre kadar da olsa hiç üzülmüyor, kaza etmeyi düşünmüyor, azabından da korkmuyorsa, imanı gider.

Şöyle devam etti:
- Kardeşlerim, kimseye iyilik yapmaya mecbur değilsek de, kimseyi üzmeye de hakkımız yoktur. Büyüklerimiz; (Mümin, elinden ve dilinden kimseye zarar gelmeyen kimsedir) buyuruyorlar.

Çare, doğru kitap okumak

Bir gün de;
- Efendim, dünya sevgisinden kurtulmanın çaresi nedir? diye sordular bu mübarek zata.

Cevabında;
- Bunun çaresi, ne çok namaz kılmaktır, ne çok oruçtur, ne de çok zikretmektir.

Sordular:
- Peki nedir efendim?
- Dünya sevgisinden kurtulmanın tek yolu, bu sevgiden kurtulanlarla beraber olmaktır. Bu sevgiden kurtulanlar da, Allah dostları, yani evliyaullahtır.

- Böyle mübarek zat yoksa efendim?
- Onlar yoksa, kitapları var. Onların kitaplarını okumalıdır.

- Böyle de buna kavuşulur mu efendim?
- Elbette. O kitaplar edeble okunursa, okuyanın kalbine feyz akar. Feyz gelen kalbden dünya sevgisi çıkar. Ayrıca o kalb temizlenir, nurlanır, parlar.