Evliyanın en büyüklerinden Seyyid Nur Muhammed “kuddise sirruh” hazretleri, bir sohbetinde;
- Haset etmek, kıskanmak, çok kötü huydur, buyurdu.

Ve şunu anlattı:
Büyük zatlardan biri, bir talebesine sordu:
- Ne kadar zamandır yanımdasın oğlum?
- Otuz senedir efendim.

- Peki bu otuz sene zarfından benden neler öğrendin?
- Sekiz şey efendim.

Mübarek zat hayret etti:
- Sadece sekiz şey mi?
- Evet efendim. Bu kadarı da bana kâfi zaten. Çünkü dünya ve ahirette saadete kavuşmanın bu sekiz şeye bağlı olduğunu iyi öğrendim.

Hocası merak etmişti:
- Bunlardan birini söyle de ben de öğreneyim.

Talebe arzetti:
- Efendim, insanlara baktım, herkesin başkalarını beğenmediğini gördüm. Buna sebep, birbirlerine haset etmeleri olduğunu, birbirlerinin mevki, mal ve ilimlere göz dikmeleri olduğunu anladım.

- Sonra evladım?
- Bunu anlayınca, meal-i alisi; (Dünyadaki maddi, manevi bütün rızklarını aralarında taksim ettik) âyet-i kerimesini düşündüm.

- Evet.
- Herkesin ilim, mal, rütbe, evlat gibi rızklarının dünya yaratılmadan evvel, ezelde taksim edildiğini, kimsenin elinde bir şey olmadığını ve çalışmayı, sebeplere yapışmayı emrettiğinden, Ona itaat etmiş olmak için çalışmak lazım geldiğini düşündüm.

- Çok iyi, sonra?
- Bunun için haset etmenin zararlı ve lüzumsuz olduğunu anladım ve Allahü teâlânın ezelde yaptığı taksime razı oldum.

- Çok güzel, sonra?
- Böylece kimseyi haset etmedim. Bütün Müslümanlarla sulh üzere olup, herkesi sevdim ve sevildim efendim.

Mübarek zat çok memnun olmuştu.
- Aferin oğlum. Seni tebrik ederim, buyurdu.