Evliyayı kiramdan Seyyid Nur Muhammed “kuddise sirruh” hazretleri, bir gün buğdu fillahtan bahsederken;
- Halilullah olan İbrahim aleyhisselamın o büyük makama yükselmesi, Allahü teâlânın düşmanlarını sevmediği içindi, buyurdu.

Ve ekledi:
- İnsanı Allahü teâlânın rızasına kavuşturacak şeylerden hiçbiri, bu düşmanlık gibi değildir.

Ve daha açıkladı:
- Allahü teâlânın, küfre ve kâfirlere düşmanlığı, zatındandır. Lat ve Uzza gibi putlara ve bunlara tapanlara kendisi düşmandır. Cehennemde sonsuz yanmak, bu çirkin işin cezasıdır.

Şöyle devam etti:
- Ama nefsin istediği şeyler ve diğer bütün günahlar, böyle değildir. Çünkü, Allahü teâlânın bunlara düşmanlığı ve gadabı, kendinden değil, sıfatlarındandır.

Şöyle bitirdi:
- Bunun içindir ki günahların cezası, sonsuz yanmak olmadı. Hem de, dilerse, bu günahları affedecektir.

Fırsat günleri ganimettir

Bir gün de sevdiklerine;
- Kardeşlerim, fırsat günleri ganimettir, buyurdu. Dünyaya iki kere gelmek yoktur. Yolumuzun esası sohbet, yani iyilerle beraber olmaktır.

Ve misal verdi:
- Mesela Veysel Karani hazretleri, Resulullah efendimiz aleyhisselamı göremediği, sohbetiyle şereflenmediği için, hiçbir Sahabinin derecesine ulaşamadı. Çünkü eshab, Resulullahı görmüş ve sohbetini dinlemişlerdir.

Şöyle devam etti:
- Aklı başında olan talebe, üstadına olan muhabbeti miktarınca, onun kalbindeki feyz ve bereketlerden istifade eder.

Sordular:
- Uzakta olsa da yine feyz alır mı efendim?
- Evet, uzakta iken de alır. Ancak manevi derecelere kavuşmak için, sohbet şarttır.