Büyük Velilerden Hâcegi Muhammed Emkenegi “kuddise sirruh” hazretleri, bir sohbetinde;
- Kardeşlerim, her gün yaptığımız işler için nefsimizi hesaba çekmeliyiz, buyurdu. Nefsimizin bizi aldatmasına karşı çok uyanık olmalıyız.

Sordular:
- Hikmeti ne efendim?
- Çünkü nefs, çok hileci ve yalancıdır. Kendi arzularını, bize iyi ve faydalı gösterir. Her mubahı bile sormalı, “Bunu niçin yaptın?” demeliyiz.

Sonra şunu anlattı:
Büyüklerden biri, altmış senelik hayatının hesabını yaptı. Tamamı, yirmibirbinbeşyüz gün idi.

Kendi kendine:
- Âh! Her gün, en az bir günah yapmış olsam, yirmibirbinbeşyüz günahtan nasıl kurtulurum? deyip, ağlamaya başladı.

Sonra da;
- Heyhaat! Öyle günlerim oldu ki, yüzlerce günah işlemiştim, dedi. Ve bir feryat edip yıkıldı.

Baktılar, ruhunu teslim etmişti.

Günahlarımızı sayacak olsak

Bir gün de sohbetinde;
- Kardeşlerim, her gün kendimizi hesaba çekmeliyiz. Ama bunu yapmıyoruz, buyurdu.

Ve ekledi:
- Eğer her günah işlediğimizde, odamıza bir kum tanesi koysaydık, bir kaç sene içinde oda kumla dolardı.

Derin bir nefes aldı:
- Eğer, omuzlarımızdaki katip melekler, her günahı yazmak için, bizden bir kuruş isteseydi, malımızın hepsini vermemiz lazım gelirdi.

Şöyle devam etti:
- Ama gaflet ile, çeşitli düşüncelerle, birkaç Sübhanallah diyecek olsak, hemen tesbihi alır, sayar, “yüz kere söyledim” deriz de, her gün, boşuna, nice şeyler söyleriz, bunları saymayız. Saymış olsak, her gün, binleri aşar.

Şöyle bitirdi:
- Sonra da, terazide sevap kefesinin ağır basacağını umarız. Bu nasıl akıldır?