Âlim ve Evliyanın büyüklerinden Alî Ramiteni “kuddise sirruh” hazretleri, bir gün sevdiği bazı gençlere;
- Allah dostlarını, Evliya zatları çok sevin buyurdu.

Ve ekledi:
- Onları sevmek, insanı dünya ve ahiret saadetlerine kavuşturur.

Sonra şunu anlattı:
Muhyiddin-i Arabi hazretleri “rahmetullahi aleyh” buyuruyor ki:
Resulullah efendimiz aleyhisselamı rüyada gördüm.

Bana bakıp;
- Allahü teâlânın bu nimetine nasıl kavuştuğunu biliyor musun? diye sordu.

Cevaben;
- Hayır, bilmiyorum dedim.

Efendimiz “aleyhisselam”;
- Allah dostlarını sevdiğin ve onlara saygı gösterdiğin için kavuştun! buyurdu.

Evliya zatları seviniz!

Bir gün de sohbetinde;
- Salihleri, Allah dostlarını sevmek, sohbetlerinde bulunmak, ziyaretlerine gitmek, onlarla bereketlenmek lazımdır, buyurdu.

Ve ekledi:
- Büyüklerimiz; (Evliyayı sevmekten daha kıymetli ibadet olmaz) buyuruyorlar.

Şöyle devam etti:
- Evliya zatları sevmek, Allahü teâlâyı sevmeye yol açar. Allahü teâlâyı seveni, Allahü teâlâ da sever.

Sordular:
- Onları sevmenin ne gibi faydaları var efendim?
- Çok faydaları var. En mühimi, Evliya zatların sohbetine kavuşan kimse, Allahü teâlâya kavuşturan yolu bulur ki, bu da nimetlerin en büyüğüdür.

Ve şunu anlattı:
Büyüklerden biri rüyada Resulullah efendimiz aleyhisselamı görüp;
- En iyi amel nedir efendim? diye sordu.

Efendimiz “aleyhisselam” cevabında;
- Evliyaullahtan olan bir Velinin yanında bulunmaktır, buyurdu.

- Diri iken bulamazsak? deyince de;
- Diri iken de, ölü iken de onu sevmek, düşünmek böyledir, buyurdu.