Bir gün Seyyid Nur Bedevani “kuddise sirruh” hazretlerine iki kişi gelerek;
- Bizi, talebeliğe kabul edin efendim, dediler.

Ancak itikatları bozuktu bu kimselerin.
Ehl-i sünnet değillerdi yani.

Bu hallerini o zattan gizlemeye çalıştılar.
Ama o büyük Veli, kalblerini görüyordu onların.

Cevap olarak;
- Her şeyden evvel doğru itikat lazım, buyurdu. Önce bu bozuk itikadınızdan vazgeçin. Sonra talebe olmayı düşünürsünüz.

Eh, her şey ortadaydı.
Derhal rücu ettiler o bozuk itikattan.
Ve talebe olmaya hak kazandılar.

O sizin işiniz değil

Biri de, evinin yakınında bir dükkan açmıştı.
Sonra, içki de satmaya başladı bu dükkanda.

Ancak bu zatın talebeleri bundan rahatsız oldular.
Ve bir gün birkaçı bir araya gelip, harap ettiler adamın dükkanını.

Yakıp yıktılar.

Büyük Veli bunu işitince çok üzüldü.

Onları çağırarak;
- Ona ceza vermek size düşmezdi, buyurdu. Bu, hükümetin vazifesidir. Niçin bana sormadan böyle iş yaptınız?

Gençler pişmandı yaptıklarına.
- Özür dileriz efendim, dediler.

- Bu yetmez, buyurdu.
- Ne yapmamızı emredersiniz hocam?

Onlara bir kese dolusu altın verip;
- Bu altınları o kimseye götürün ve bu yaptığınız işten ötürü özür dileyin o kimseden.

Gençler;
- Baş üstüne efendim, deyip gittiler.

Altınları verip özür dilediler.
O da çok memnun olup, hakkını helal etti.
Ve gelip, Seyyid Nur hazretlerine talebe olmakla şereflendi.