Seyyid Emir Külal hazretleri “rahmetullahi aleyh” bir gün bazı sevdikleriyle sohbet ediyordu ki, manevi bir hâl kapladı bir ara kendisini.

Hac mevsimiydi o ara.
- Şu anda bütün hacıları görüyorum, buyurdu.

Hacılar ne yapıyorsa, bir bir anlatmaya başladı oradakilere.
Ancak içlerinde biri vardı ki, inanmadı söylediklerine.

“Hiç buradan Kâbe görülür mü?” diyordu içinden.

Emir Külal hazretleri “rahmetullahi aleyh”, onun bu düşüncesini anlayıp, yanına çağırdı kendisini ve;
“İstersen gözünü yum” buyurdu. Bak, sen de göreceksin benim gördüklerimi.

O kişi, kapadı gözlerini.
Beytullah’ın yanında buldu kendisini o anda.

Hacıların Kâbe’yi tavaf ettiklerini gördü gözüyle.
Hatta Emir Külal de vardı aralarında.

Uzun müddet seyretti onları.
Gözlerini açınca, Emir Külal’in yanında olduğunu gördü yine.

Ellerine kapanıp, af diledi.
Ve bir daha ayrılmadı yanından.

Lafla Müslümanlık olmaz

Bu zat, bir gün sohbetinde;
- Kardeşlerim, laf ile Müslümanlık olmaz, buyurdu. İslamiyet, bilmek dinidir, mutlaka bilmemiz lazım.

Ve açıkladı:
- Yani dünya ve ahrette rahat etmek, saadete kavuşmak için, dinimizin bildirdiği, inanılacak ve yapılacak şeyleri öğrenmek, bilmek ve bunların gereğini yerine getirmek mecburiyetindeyiz.

- Neyi bileceğiz efendim? dediler.
- Önce iman bilgilerini, sonra da ibadet bilgilerini öğrenmemiz gerekir.

Ve ekledi:
- Allahü teâlânın emir ve yasakları da iki türlüdür kardeşlerim. Birisi, açıkca bildirilmiştir ki, bunları kabul etmeyenin imanı gider.

- Hangisi mesela efendim?
- Mesela beş vakit namaz açıkça emredilmiştir ki, her erkek ve kadının kılması farzdır.

Ve ekledi:
- Namaz kılmamak da iki sebeple olabilir. Ya tembellikle kılmıyordur, ya da ehemmiyet vermiyordur. Tembellikle kılmıyorsa büyük günaha girer.

- Ya ehemmiyet vermiyorsa hocam?
- O zaman büsbütün felaket olur. Yeni ehemmiyet vermediği için kılmıyorsa, imanı gider.