Da'lec bin Ahmed hazretleri “rahmetullahi aleyh” büyük hadis âlimidir.
Zengin olup, malı, parası ve serveti pek çoktu.

Ama dünya sevgisi hiç yoktu kalbinde.
İhtiyacı olana cömertçe dağıtır, fakirler çekinmeden gelip ihtiyaçlarını arzederlerdi kendisine.

Bir gün camiye girdi mübarek zat.
Tam namaza duracaktı ki, birini mahcub bir halde görüp merak etti.

Elbisesinin içine bürünmüş, birinden gizleniyor gibiydi sanki.

Yanına yaklaşıp;
- Böyle gizlenmenize sebep nedir? diye sordu.

Adamcağız utanarak;
- Size beşbin akçe borcum var efendim, deyiverdi.

Değer mi üzülmeye

Mübarek zat çok üzüldü.
- Bunun için mi sıkılıyorsun kardeşim?
- Evet efendim.

- Öyleyse helal ettim, onu düşünme artık. Değer mi para için böyle üzülmeye?

Sonra koluna girip;
- Haydi gel, bize yemek yemeye gidelim, buyurdu.

Beraberce eve gittiler.
Birlikte çok çeşitli leziz yemekler yediler.

Ayrıca, beşbin akçe hediye edip;
- Seni üzdüm, hakkını helal et, buyurdu.

Adam ne diyeceğini şaşırmıştı.
- Siz helal edin, dedi. Allahü teâlâ mükafatını kat kat ihsan eylesin.

İki şey çok mühim

Bir gün nasihat istediler bu zattan.

Cevabında;
- İki şey çok mühimdir, buyurdu.

- Onlar nedir efendim? dediler.
- Okumak ve okutmak, buyurdu.

Sonra izah etti bunları:
- Okumaktan maksat, İslamiyet’i öğrenmek, okutmaktan maksat da öğrendiğini başkalarına öğretmektir. Öğretmek, öğrenmekten daha sevaptır.