Seyyid Abdülkadir “rahmetullahi aleyh”, Hindistan’da yaşamış büyük Evliyadandır.

O devirde hasta olan, Ona başvurur, duasını alarak sıhhate kavuşurdu.

Nitekim şöyle anlatılır:
Bu zatın yaşadığı Mültan şehrinde bir kemik hastalığı yayılmıştı bir zaman.

Öyle ki, bu derde yakalanan kimse, ölüyordu.

Bu zatın talebesinden Gıyaseddin adında bir genç, ekseri Cuma geceleri, Resulullah efendimizi “aleyhisselam” görürdü rüyasında.

Yine bir Cuma gecesi gördü Efendimizi “aleyhisselam”.

Peygamberimiz “aleyhisselam”, ona bir tüylü kanat verip;
- Bu kanadı, seyyid Abdülkadir'e ver. Hasta olan bir uzva bunu dokundurur ve o hastaya on İhlas-ı şerif okursa, Hak teâlâ elbette şifa yaratır, buyurdu.

Uyandığında elindeydi

Gıyaseddin uyandığında, Resulullahın “aleyhisselam” verdiği o tüylü kanat elindeydi.

Seyyid Abdülkadir hazretleri “rahmetullahi aleyh” de böyle bir rüya gördü o gece,

Resulullah efendimiz “aleyhisselam” ona da;
- Ey oğlum! Sana Gıyaseddin’le bir tüylü kanat gönderiyorum. Onu, tarif üzere hastalara tatbik edersen Hak teâlâ onunla şifa verir, buyurdu.

Gerçekten o kanadın öyle çok faydası oldu ki, kısa zaman içinde hastaların sayısı azaldı ve hiç kalmadı.

Ve artık o hastalık görülmedi o beldede.

Kardeşim Ömer

Bu zat bir sohbetinde şunu anlattı sevdiklerine:

Bir gün Peygamber efendimiz “aleyhisselam”, hazret-i Ömer’e radıyallahü anh;
- Ey kardeşim Ömer, bana da dua et, buyurmuştu.

Hazret-i Ömer radıyallahü anh;
- Ben bu Kardeşim sözünden daha güzel, daha tatlı bir kelam duymadım, demiştir.

Eshabı kiram;
- Yâ Resulallah, sizin de duaya ihtiyacınız var mı? diye sordular.

Cevaben;
- Siz dua edin, faydası edene mi, yoksa edilene mi olur, o belli olmaz, buyurdu.

Bunu anlattıktan sonra;
- Bir Müslümandan dua almak, altın lira almaktan hayırlıdır, buyurdu.