Amir bin Abdullah hazretleri “rahmetullahi aleyh”;
- Ahireti görsem de imanımda ve ibadetimde bir artma olmaz, buyururdu sevdiklerine.

Devamlı ağlamaktan, pek çok geceleri uyumaz, ölüm ve ahireti düşünürdü sadece.

Hiç uyumayıp hep ağladığını görünce;
- Niçin uyumuyorsunuz? diye sordular.

Cevaben;
- Cehennemin harareti uykumu kaçırıyor, buyurdu. Cehennem, yakmak için insan beklerken rahat uyuyanlara şaşıyorum.

Bir cenaze görseydi, kendinden geçer, ahiret hallerini düşünürdü içinden.

Şöyle ki;
Ölüm meleği ruhumu güç mü alır, kolay mı? Kabre girdiğimde mezarım vücudumu sıkıp da kemiklerimi birbirine geçirir mi? Sual meleklerine nasıl cevap veririm? Amel defterim sağımdan mı verilir, yoksa solumdan mı? Hep bunları düşünüp, kendinden geçerdi.

Ağlayıp yaş akardı gözlerinden.

Ahirette en zor şey

Bir gün bazı sevdiklerine;
- Ahirette en zor şey nedir, biliyor musunuz? diye sordu.

- Bilmiyoruz, nedir efendim? dediler.
- En zor şey, kul hakkıdır, buyurdu.

- Neden zordur efendim?
- Çünkü Allahü teâlâ kendisiyle ilgili günahları affedebilir, ama kul hakkını affetmez.

- Peki ne yapalım hocam?
- Şimdiden helallaşın. Alacaklı olsanız da ahirette alırım demeyin. Helal edin gitsin. Ahirete bir şey kalmasın.

- Neden efendim?
- Çünkü hiç belli olmaz. Belki de o haklı, siz haksızsınız. Herşeyin doğrusu o gün meydana çıkacak.

Şöyle bitirdi:
- O gün, kendini alacaklı zanneden nice kimseler, borçlu çıkıp hüsrana uğrayacaktır.