Hallac-ı Mansur “rahmetullahi aleyh” hazretlerine bir gün bir kimse gelerek;
- Tasavvufta fakirlik nedir efendim? diye sordu.

O an zindanda idi.
Adam baktığında, zindanın duvar taşlarının altın ve gümüş olduğunu fark etti o anda.

Bu defa da;
- Fütüvvet nedir efendim? diye sordu.

Cevaben;
- Bu gece anlarsın, buyurdu.

O gece, rüya gördü o kişi,
Şöyle ki, kıyamet kopmuş, bütün insanlar bir meydanda toplanmışlardı.

Bir ara Hallac-ı Mansur hazretlerini gördü yanında.

Ve bir nida duydu:
- Ey Mansur, seni seven Cennette, sevmeyen Cehennemde olacaktır, buyuruluyordu.

Hazret-i Mansur hazretleri bu nidayı duyunca;
- Yâ Rabbi, sevmeyen kulları da affeyle! diye yalvardı.

Büyük Veli o kimseye dönüp;
- İşte fütüvvet budur, buyurdu.

Komşularla iyi geçin!

Bu zat, akrabasından bir hanıma;
- Komşularla iyi geçin. Bu, iyi bir huydur! buyurdu.

Sonra şunu anlattı:
Peygamber efendimize “aleyhisselam” bir kadını methedip;
- Çok ibadet yapıyor, dediler.

Efendimiz “aleyhisselam” sordu:
- Komşularıyla arası nasıl?
- İyi değil, onları üzüyor, dediler.

O zaman;
- Öyleyse o kadın Cehennemliktir, buyurdu.